Badaniami objęto poziomy powierzchniowe i podpowierzchniowe gleb położonych w odległości około 4 km w kierunku północno-zachodnim od Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław” w Bukownie koło Olkusza. Próby gleb zostały pobrane z miejsc najdawniejszego, ręcznego wydobycia rud cynku i ołowiu, „starych hałd” skały płonnej i odpadów cynkowo-ołowiowych, „młodych hałd" utworzonych z materiałów poflotacyjnych oraz z terenu nie zmienionego w wyniku działalności wydobywczej. W pracy określono aktywność dehydrogenaz w glebach silnie zanieczyszczonych metalami ciężkimi. Ze względu na oznaczone w nich zawartości metali ciężkich zostały one zakwalifikowane do gleb silnie i bardzo silnie zanieczyszczonych kadmem, ołowiem i cynkiem. W glebach „starych hałd”, warpii i glebach naturalnych badanego regionu mimo tak silnego zanieczyszczenia metalami ciężkimi, oznaczony wysoki poziom aktywności dehydrogenaz był wynikiem dużej zawartości substancji organicznej i obojętnego odczynu, które sprzyjały uwstecznianiu tych metali i przeprowadzaniu ich w formy biologicznie 1 nieaktywne. Zahamowanie aktywności biologicznej zaznaczyło się tylko w glebach powstałych na zrekultywowanych „młodych hałdach”, na których nie nastąpiła i jeszcze odbudowa życia biologicznego.