Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  rozmycie koryta
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Scharakteryzowano zjawisko kształtowania się rozmycia lokalnego na modelach tej samej budowli wykonanych w różnych skalach geometrycznych w zależności od rodzaju gruntu. Doświadczenia własne przeprowadzono na modelach tej samej budowli piętrzącej z przepływem nad zamknięciem w dwóch skalach 1:30 i 1:55, dla natężeń przepływu modelowanych według kryterium Froude'a. Doświadczenia przeprowadzono dla czterech natężeń przepływu i trzech rodzajów materiału rozmywalnego. Na modelach wykonanych w skali 1:30 i 1:55, po zakończeniu doświadczenia trwającego 8 godz. dokonywano pomiaru powierzchni rozmycia w ustalonej siatce punktów. Analizując wpływ uziarnienia materiału rozmywalnego na geometrię rozmycia porównano: odległości występowania maksymalnej głębokości wyboju, profile podłużne rozmyć, kąt nachylenie stoku wyboju α.
Bezpośrednią przyczyną kształtowania się rozmycia za jazem jest oddziaływanie strumienia o wzmożonej burzliwości na dno koryta. Wpływ stopnia turbulencji przepływu na rozmiary tworzącego się wyboju nie jest ostatecznie rozpoznany. Rzadko we wzorach na maksymalną głębokość dołu rozmycia występują charakterystyki turbulencji strumienia. W pracy przedstawiono wyniki laboratoryjnych badań rozmyć na modelach jazu zbudowanych w dwóch skalach: 1:30 i 1:55,25. W trakcie doświadczeń dokonywano pomiarów maksymalnej głębokości wyboju, ukształtowanej w osi modelu w określonym czasie trwania przepływu o zadanych parametrach i jednocześnie rejestrowano wartości chwilowe prędkości w osiowym pionie przekroju na końcu umocnień. W oparciu o wyniki przeprowadzonych doświadczeń i formuły zaczerpnięte z literatury opracowano propozycje równań opisujących związek maksymalnej głębokości wyboju z turbulentnymi charakterystykami strumienia na końcu wypadu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.