Celem podjętych doświadczeń była ocena przydatności podłoża kokosowego oraz jego mieszanek z torfem (1:1 oraz 1 : 3) do uprawy roślin rabatowych przy różnych poziomach nawożenia. Do doświadczenia użyto następujących gatunków: niecierpek (Impatiens New Guinea, seria Paradise ’Pago Pago’, pelargonia rabatowa (Pelargonium x hortorum - różowa pelargonia rabatowa, wyhodowana przez prof. Chmiela w SGGW), rozmnażana z nasion oraz surfinia (Petunia x hybrida - ’Shihi Purple’). Zastosowano dwa poziomy nawożenia, N-1: Peters (15 : 11 : 29) - 1 g·dm⁻³ i N-2: Peters (15 : 11 : 29) - 0,5 g·dm⁻³ + Ca(NO₃)₂ - 0,5 g·dm⁻³. Surfinię, ze względu na jej wysokie wymagania pokarmowe nawożono podwójną dawką nawozów w porównaniu do niecierpka i pelargonii. Dodatek podłoża kokosowego lub uprawa w czystym podłożu kokosowym wpływały korzystnie na jakość wszyskich badanych gatunków roślin. Niecierpki najlepszej jakości uzyskano uprawiając je w mieszance torfu i podłoża kokosowego 1 : 1 oraz w samym podłożu kokosowym, stosując nawożenie N-1. Dodatek podłoża kokosowego lub uprawa w czystym podłożu kokosowym wpłynęło korzystnie na długość pędów surfinii oraz znacznie ograniczyło występowanie chlorozy. W uprawie pelargonii dodatek podłoża kokosowego niezależnie od poziomu nawożenia przyspieszył o 8-10 kwitnienie roślin oraz korzystnie wpłynął na ich jakość.