Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  root nodule bacteria
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Using a sand pouch-plant infection method, populations of several species of root-nodule bacteria (rhizobia) were enumerated in eighty soils collected throughout Poland. Rhizobium leguminosarum bv. viciae (symbionts of pea, faba bean, vetch) and R. leguminosarum bv. trifolii (symbionts of clover) were detected in 77 and 76 soils, respectively. Most of these soils contained moderate and high numbers of these species of the rhizobia. Symbionts of beans, R. leguminosarum bv. phaseoli, were assessed in 76 soils; of this number 15 soils had no detectable populations of bean rhizobia and in 40 soils high or moderate numbers of these bacteria were found. Bradyrhizobium sp. (Lupinus), root-nodule bacteria of lupine and serradella, were absent in 19 soils, out of 80 tested, and 34 soils were colonised by high or moderate populations of bradyrhizobia. Sinorhizobium meliloti, rhizobia nodulating alfalfa, were sparse in the examined soils; with 56 soil containing no detectable numbers of S. meliloti and only 6 soils harbouring high or moderate populations of this species. The estimated numbers of the rhizobia in the studied soils were also related to some physical and chemical properties of these soils.
W doświadczeniach wazonowych badano dwie odmiany Trifolium ambiguum – Rhizo i Monaro. Masa roślin i zawartość w nich azotu były większe po inokulacji nasion wyizolowanym szczepem bakterii Rhizobium leguminosarum bv. trifolii niż po zastosowaniu jako źródła bakterii gleby z ryzosfery Trifolium ambiguum. Rośliny rozwijały się najlepiej na poziomach wilgotności gleby 50 i 75% pełnej pojemności wodnej.
Chemical seed dressings as biologically active substances can adversely affect the survival of root-nodule bacteria inoculated onto legume seeds and thereby reduce the number of symbiotic nodules, and thus decrease the efficacy of the whole symbiotic process. In the pot experiments the effect of chemical seed dressing Vitavax 200 FS on nodulation and growth of two field pea cultivars: Cud Kalvedonu and Grapis was studied. Untreated and Vitavax 200 FS treated pea seeds were pelleted with inoculant containing symbiotic bacteria (Rhizobium leguminosarum bv. viciae) and sown into pots filled with perlite moistened with water solution of plant nutrients (without N). The inoculated with bacteria seeds were sown within 1–2 hours or 24 hours after storing at room temperature. After 4 weeks of growing plants in a growth chamber a number of root nodules was counted and fresh and dry mass of shoots were measured. The studied chemical seed dressing had no significant effect on nodulation and growth of both pea cultivars but only when seeds were sown directly after their inoculation with the symbiotic bacteria. Vitavax 200 FS affected negatively nodulation and plant growth when the treated seeds were sown 24 hours following the inoculation with symbiotic bacteria.
The effect of the location of pods of the field bean plants on the sue and number of root nodules was investigated. Moving of the pod setting zone to the upper parts of shoot stimulated the development of root nodules and retarded their senescenee. It was shown that competition of pods for photosynthates with other organs such us stem, roots and root nodules was then reduced hut the trophic balance was not the only factor controlling the root nodulation.
Z brodawek bobiku, peluszki i łubinu uprawianych na glebie o zróżnicowanym pH (od 4.5 do 7.0) wyizolowano bakterie symbiotyczne i w doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ pH 4.0; 5.0; 6.0 i 7.0 na namnażanie się Bradyrhizobium sp. (lupini) i Rhizobium leguminosarum bv. viciae oraz na aktywność dehydrogenaz. Prześledzono także wpływ wapnowania gleby na liczebność bakterii oligotroficznych, makrotroficznych, amonifikatorów, zbiałczających azot i Azotobacter oraz promieniowców i grzybów. W wyniku badań stwierdzono, że dla szczepów Rhizobium leguminosarum bv.viciae (współżyjących z bobikiem i peluszką) optymalnym było pH 7.0, a dla Bradyrhizobium sp. (lupini) - 6.0, przy czym ten ostatni gatunek dobrze znosił zakwaszenie podłoża nawet do pH 4.0. Największą aktywnością dehydrogenaz cechowały się komórki Rhizobium i Bradyrhizobium hodowane na pożywkach o pH 7.0. Wapnowanie stymulowało namnażanie się bakterii oligotroficznych, makrotroficznych, zbiałczających azot i amonifikatorów w glebie spod wszystkich roślin oraz zbiałczających azot i promieniowców w glebie spod peluszki i łubinu. Zabieg ten działał inhibicyjnie na grzyby glebowe oraz na zdolność namnażania się in vitro bakterii Rhizobium współżyjących z bobikiem.
W doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ różnego stężenia cynku (2 mg, 4 mg, 40 mg i 400 mg Zn/1 dm3 ) dodanego do pożywki na rozwój szczepów Rhizobium leguminosarum i na aktywność ich dehydrogenaz, natomiast w doświadczeniu wegetacyjnym testowano działanie tych samych stężeń Zn na plonowanie bobiku i na aktywność mikrobiologiczną gleby. W wyniku badań stwierdzono, że wzrastające stężenie cynku w podłożu wpływa dodatnio na namnażanie się szczepów R. leguminosarum i ujemnie na aktywność ich dehydrogenaz. Skażenie gleby nadmierną ilością cynku może hamować rozwój bobiku, zmniejszać aktywność enzymów glebowych i naruszać równowagę biologiczną gleby.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.