Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  rezerwat Dziki Ostrow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2005–2006 przeprowadzono badania ilościowe awifauny lęgowej dąbrowy świetlistej na powierzchni liczącej 15,7 ha, położonej w rezerwacie przyrody „Dziki Ostrów” na Kujawach. W obu latach stwierdzono łącznie gniazdowanie 35 gatunków. Zagęszczenie awifauny lęgowej wynosiło 92,4 i 88,5 par/10 ha, a grupę dominantów tworzyły: szpak Sturnus vulgaris, zięba Fringilla coelebs, bogatka Parus major i modraszka Cyanistes caeruleus. Podobieństwo dominacji Re (%) ugrupowań lęgowych pomiędzy obydwoma latami było wysokie i wynosiło 91,8%. Spośród ekologicznych grup gniazdowych najliczniejsze były dziuplaki – 65,3%, trzykrotnie mniej liczne były ptaki budujące gniazda otwarte powyżej 1,5 m nad ziemią – 21,1%, a zakładające gniazda na ziemi oraz do wysokości 1,5 m nad nią stanowiły 13,7% ugrupowania lęgowego. Wykazano znaczne podobieństwo awifauny lęgowej dąbrowy świetlistej do ugrupowań ptaków grądów oraz drzewostanów z przewagą dębów. Badany zespół ptaków wyróżniał się bardzo wysokim udziałem dziuplaków oraz niskim zagęszczeniem gatunków budujących gniazda na ziemi i nisko nad nią
Przedstawiono wyniki trzyletnich badań (2009, 2011-2012) przeprowadzonych w rezerwacie leśnym „Dziki Ostrów" niedaleko Bydgoszczy w Kotlinie Toruńskiej, obejmującym świetlistą dąbrowę. Rezerwat stanowi wyspę leśną pośród torfiastych łąk w dolinie Noteci. Wykazano z tego terenu 58 gatunków Apiformes (57 gatunków dziko żyjących pszczół oraz pszczoła miodna). Do najliczniejszych należały Bombus lucorum, Evylaeus albipes i Nomada moeschleri, stanowiące łącznie 38,5% udziału przy subdominacji Andrena haemorrhoa, Evylaeus calceatus i Hylaeus communis. Cechą fenologii pszczół badanej dąbrowy jest w miarę jednolity udział liczby gatunków i liczebności pszczół przez cały okres wegetacyjny (kwiecień-sierpień) z niewielkim spadkiem na przełomie czerwca i lipca. Stała różnorodność Apiformes jest efektem kwitnienia przez cały sezon dość licznych gatunków roślin żywicielskich pszczół, m.in. borówki czarnej Vaccinium myrtillus, konwalii majowej Convallaria majalis, kokoryczki wonnej Polygonatum odoratum, ciemiężyka białokwiatowego Vincetoxicum hirundinaria, jastrzębca baldaszkowego Hieracium umbellatum, pszeńca gajowego Melampyrum nemorosum i rozchodnika wielkiego Sedum maximum.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.