W wyniku unowocześnienia technologii w różnych gałęziach przemysłu ziemniaczanego, mającego na celu m.in. przyspieszenie procesu technologicznego i zwiększenie wydajności, dość często występują niekorzystne zjawiska wpływające negatywnie na właściwości końcowego produktu. W artykule omówiono wady wynikające ze zmniejszenia zużycia wody i skrócenia czasu rafinacji skrobi. Przedstawiono problem ciemnienia hydrolizatów skrobiowych i możliwości jego uniknięcia. Ponadto omówiono problemy nierównomiernej modyfikacji skrobi, występujące w nowoczesnej aparaturze do ciągłego otrzymywania dekstryn i skrobi modyfikowanych. W produkcji spożywczych suszy ziemniaczanych zwrócono uwagę na procesy retrogradacji skrobi i denaturacji białka oraz na zbyt wysoki stopień przetworzenia surowca.