Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  retention reservoir
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The sizing of a storage reservoir, in order to reduce maximum water discharges in stormwater drainage systems, is one of the major topics in the civil engineering. In this article a methodology that allows identifying an optimal capacity of a pipe reservoir is proposed. Applying a simplified water flow model it was possible to bind various reservoir’s parameters (a reservoir diameter, a diameter of an outflow orifice and an outfl ow coefficient) with an infl ow hydrograph (a peak flow, a time of rising, a hydrograph fineness, a maximum discharge and a total volume). On the basis of functional relationships the nomographs were elaborated, allowing determining a desirable size of the reservoir, in a sense of a required peak reduction. The usage of the proposed methodology is presented with a simple example.
This paper deals with one of the aspects important from the point of view of water quality maintenance in storage reservoirs, namely the dynamics of water currents that accompany changes of the water surface elevation in such reservoirs. Numerical simulations were conducted to back observations that high discharges are in the long term beneficial to water quality in the reservoir. Calculations made using the AdH finite elements model confirmed that the water current pattern in shallow regions varies greatly with the total discharge value. The sample analysis shown in this article concerns a mid-size storage reservoir of Tresna located in southern Poland. It appears that for small discharges the currents that wet some areas of the previously dry reservoir bed are similar to reversed currents that occur when the area is dried. Thus some amounts of water may move from one stagnant area to another forth and back and then the water exchange is limited. It means that it is not enough to lower the water level within the reservoir steering rules and then raise it again to be assured that the water quality improves in the reservoir, especially in the lull parts. But for higher discharges the current pattern is different and the exchange of the reservoir water really does happen. In most cases in order to “flush” a reservoir that way one could just wait for high water to come, but if reservoirs form a cascade creating an artificial controlled freshet that propagates down the cascade may be a considerable means of altering water quality in lower reservoirs.
Rainfalls, topographic features, and catchment management are the main factors that affect the amounts of soil denudation. Studies carried out within loess catchment, being ploughed and covered with orchards, were aimed at evaluating the water erosion intensity and assessing the anti-erosion effi ciency of in-field retention reservoirs. After intensive rainfalls in 2001/2002–2003/2004, the quantity of erosion damages was assessed on a base of recorded erosion landforms and capacity of the soil material sedimented in reservoirs. Analysis of translocated soil quantities in micro-catchments of particular reservoirs confirmed the infl uence of catchment management on water erosion processes. Great importance of in-field water reservoirs in retention of the eroded soil material was proved.
Celem badań była analiza możliwości retencjonowania wody w zbiornikach powstałych powyżej przegród ziemnych zainstalowanych w liniach ciekowych doliny użytkowanej rolniczo. Badania wykonano w latach hydrologicznych 2001/2002-2003/2004 w zlewni lessowej w miejscowości Olszanka na Wyżynie Lubelskiej. Omawiana zlewnia o powierzchni ponad 73 ha, była w uprawie płużnej i sadowniczej. Na terenie zlewni było 12 zbiorników o pojemności od 100 do ponad 700 m3, dla których określano objętość zretencjonowanej wody. Ilość wody zretencjonowanej we wszystkich badanych zbiornikach wahała się od 2763 m3 w drugim roku badań do 3535 m3 w roku trzecim. Czynnikiem ograniczającym maksymalne zdolności retencyjne zbiorników była ich kolmatacja materiałem glebowym wynoszonym z mikrozlewni podczas spływów powierzchniowych.
W pracy przedstawiono wyniki obliczeń zdolności małego zbiornika wodnego do zatrzymywania rumowiska βw kolejnych latach eksploatacji. Celem pracy było określenie możliwości wyznaczenia zdolności zbiornika wodnego w Zesławicach na rzece Dłubni do zatrzymywania rumowiska za pomocą metody Churchilla. Zdolność ta została określona na podstawie kilku pomiarów zamulania przed odmuleniem i po odmuleniu zbiornika oraz obliczeń transportu rumowiska unoszonego. Pomiary zamulania zbiornika wodnego w Zesławicach wykonano sondą drążkową z łodzi w przekrojach poprzecznych oraz metodą punktów rozproszonych. Ilość rumowiska unoszonego dopływającego do tego zbiornika określono metodą bezpośrednią, zgodnie z instrukcją IMGW, oraz metodą DR-USLE. Zdolność zbiornika w Zesławicach do zatrzymywania rumowiska w pierwszym roku eksploatacji przed odmuleniem i po nim ustalona na podstawie pomiarów wynosi odpowiednio 82 i 84% i jest bliska wartościom określonym według wzoru Churchilla, wynoszącym odpowiednio 84,4 i 88,8%. Wzór Churchilla może służyć wyznaczeniu w sposób przybliżony wartości początkowej βzbiornika wodnego w Zesławicach. Wartość rzeczywistej zdolności zbiornika do zatrzymywania rumowiska zmniejszyła się ponadtrzykrotnie w okresie przed odmuleniem i ponaddwukrotnie w okresie po odmuleniu. Natomiast zdolność zbiornika do zatrzymywania rumowiska określona według metody Churchilla βCh ulegnie zmniejszeniu w porównywalnych okresach zaledwie o 20% i 5%. Zależności regresyjne w postaci β= 25,3ln(SI) – 359,1 i β= 56,4ln(SI) – 915,2 umożliwiają określenie zmiany zdolności zbiornika w Zesławicach do zatrzymania rumowiska w kolejnych latach eksploatacji przed i po odmuleniu. Wprowadzony przez Churchilla wskaźnik sedymentacji może zostać wykorzystany do opracowania zależności umożliwiającej wyznaczenie zdolności małych zbiorników wodnych do zatrzymywania rumowiska.
W pracy omówiono system retencji wód opadowych na obszarze portu lotniczego Chopina w Warszawie. Opisano adaptację modelu Storm Water Management Model (SWMM) dla badanej zlewni cząstkowej Potoku Służewieckiego. Przedstawiono wyniki kalibracji i weryfikacji modelu, które przeprowadzono na podstawie pomierzonych opadów i przepływów, jak również poziomów wody w zbiorniku retencyjnym oraz przed/ za zastawkami współpracującymi ze zbiornikami. Model SWMM zastosowano do obliczenia przepływów o prawdopodobieństwach przekroczenia 50, 20 i 10%, a następnie do oceny redukcji tych przepływów przez zbiorniki na obszarze portu lotniczego. Stopień redukcji przepływów wynosił od 76,4 do 77,1%.
W artykule podjęto problematykę prognozowania jakości wody w zbiorniku retencyjnym „Sosnówka”. Wody gromadzone w tym zbiorniku są źródłem wody surowej dla zakładu uzdatniania wody o wydajności 25 tys. m3·d-1. Analizie poddano wskaźniki jakościowe wody retencjonowanej w zbiorniku oraz jego dopływów w okresie dwóch lat. Na podstawie badań ustalono, że woda w zbiorniku charakteryzuje się dużą zmiennością barwy, mętności i odczynu. Woda ma niską zasadowość i twardość. Stężenia związków azotowych i fosforanów są niskie. Do prognozowania wybranych wskaźników jakości wody gromadzonej w zbiorniku posłużono się siecią neuronową typu Flexible Bayesian Models (FBM). W analizie wykorzystano model regresyjny, w którym zmiennymi objaśnianymi stanowią zmienne ciągłe: barwa, mętność, odczyn, twardość i zasadowość wody, w oparciu o cztery zmienne objaśniające: czas, stan wody w zbiorniku, opad dobowy w zlewni i temperatura wody. Uczenie sieci oparto na zgromadzonych danych historycznych opisanych w badanym okresie. Uzyskane wyniki wskazują, że sieci neuronowe mogą być wykorzystywane do prognozowania jakości wody w zbiornikach retencyjnych.
W artykule przedstawiono problemy projektowania geotechnicznego dla przypadku awarii zbiornika retencyjno-odparowującego. Szczególną uwagę zwrócono na jakość rozpoznania warunków gruntowych i rozpoznanie geotechniczne. Dla inwestycji nie przeprowadzono oceny warunków geologiczno-inżynierskich wraz z prognozą wpływu inwestycji i robót geotechnicznych na środowisko. Projekt obiektu wykonano poprawnie na poziomie standardowych rozwiązań. Zniszczenie konstrukcji zbiornika nastąpiło nagle w fazie końcowej realizacji, bezpośrednio przed zakończeniem prac. Brak informacji geologiczno- inżynierskich wykazuje, że geotechniczne warunki posadowienia powinny być w analizowanym przypadku opracowywane ściśle z wymogami Eurokodu 7 i obowiązującymi przepisami, stosownie do charakteru obiektu.
W pracy przedstawiono wyniki rozkładów prędkości uzyskanych z modelu matematycznego SSIIM (Simulation of Sediment movements In water Intakes with Multiblock). Prędkości obliczono dla geometrii wyboju lokalnego pomierzonego w 2007 r. na i poniżej progu numer 4 (km 479+225) zlokalizowanego poniżej zbiornika retencyjnego Jeziorsko. Wykorzystany model zweryfikowano na podstawie własnych badań terenowych [Hämmerling 2011]. W artykule obliczenia rozkładów prędkości średniego z wielolecia (1995–2010), który wynosił 52 m3 · s–1. Przedstawiono graficzną analizę prędkości charakterystycznych (średniej, przydennej, maksymalnej) w wybranych pionach hydrometrycznych (tachoidy), przekrojach poprzecznych (izotachy) oraz profilach podłużnych. Wskazano na uniwersalność zastosowanego oprogramowania, które z dużym powodzeniem można wykorzystać do dokładniejszej analizy zjawiska kształtowania się wyboju poniżej progów piętrzących.
Zbiorniki wstępne, z filtrami biologicznymi przyczyniają się do poprawy jakości wody w zbiornikach retencyjnych. Ograniczają one dopływ zanieczyszczeń do zbiornika głównego. Na przykładzie nowo wybudowanego zbiornika w Mściwojowie na Wierzbiaku, zaprojektowanego w Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu, oceniono skuteczność działania zbiornika wstępnego w eliminacji biogenów, dopływających ze zlewni rolniczej do zbiornika głównego, wskutek procesów biochemicznych, zachodzących w zbiorniku wstępnym. W okresie od lipca 2005 r. do lipca 2006 r. przeprowadzono okresowe oznaczenia stężeń wskaźników biogennych: amoniaku, azotynów, azotanów i fosforanów na dopływie do zbiornika (cieki: Wierzbak i Kałużnik) oraz na odpływie ze zbiornika wstępnego. Stwierdzono dużą zmienność stężeń biogenów w ciągu roku. Na podstawie wykonanych oznaczeń stężeń biogenów, dla przyjętych średnich rocznych przepływów w ciekach, obliczono ładunki biogenów dopływających i odpływających ze zbiornika wstępnego i na tej podstawie określono skuteczność jego działania. Zbiornik wstępny przyczynia się do znacznej, ok. 65% eliminacji dopływających biogenów. Największej redukcji uległ ładunek azotynów - o ok. 80%, natomiast najmniejszej NH₄ i fosforanów - o około 30%. Zastosowana metoda ochrony wód powierzchniowych z wykorzystaniem zbiorników wstępnych jest bardziej ekonomiczna i mniej pracochłonna niż ogólnie stosowane metody. Zalecana jest do poprawy jakości wody w małych zbiornikach, zlokalizowanych w zlewniach rolniczych, na których terenie stosuje się nawozy, przyczyniające się do eutrofizacji wód powierzchniowych. Zbiorniki wstępne, usytuowane powyżej zbiornika głównego, mogą zapobiegać katastrofom ekologicznym, stanowią również dodatkową rezerwę wody.
Badania przeprowadzone w zlewni lessowej, będącej w użytkowaniu orno-sadowniczym, miały na celu określenie natężenia erozji wodnej i ocenę przeciwerozyjnego działania przegród ziemnych usypanych w liniach ciekowych, powyżej których powstały zbiorniki retencyjne. Po intensywnych opadach deszczu w latach 2001/2002-2003/2004 określono wielkość szkód erozyjnych na podstawie zarejestrowanych form erozyjnych oraz objętości materiału glebowego osadzonego powyżej tych przegród. Analiza wielkości przemieszczonej gleby w poszczególnych mikrozlewniach potwierdziła znaczenie użytkowania zlewni na przebieg procesów erozji wodnej. Stwierdzono duże znaczenie przegród ziemnych w zatrzymywaniu wyerodowanego materiału glebowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.