Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  regulacja stosunkow wodnych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Projekty małej retencji w polskich lasach realizowane były od połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Od 2007 r. skoncentrowano działania w ramach dofinansowanego z Funduszu Spójności programu „Zwiększanie możliwości retencyjnych oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy w ekosystemach leśnych na terenach nizinnych”, który ma szansę stać się pierwszym w Europie realizowanym na tak wielką skalę przedsięwzięciem związanym z małą retencją w lasach. W pracy analizowano dane dotyczące dotychczas wykonanych inwestycji małej retencji na terenie Nadleśnictwa Tuczno. Szacowano również objętość oraz stopień zamulenia zbiornika małej retencji w oddziale 100 Leśnictwa Miłogoszcz. Analiza zebranej dokumentacji wykazała, że nadleśnictwo inwestuje głównie w niskobudżetowe obiekty małej retencji wodnej, przyjazne środowisku, wykonywane z materiałów ekologicznych. Często budowle te łączą w sobie cechy drogowych obiektów inżynierskich z urządzeniami piętrzącymi (przepusto-zastawki, groble). W toku badań ustalono, że głębokość i objętość zbiornika w oddziale 100 Leśnictwa Miłogoszcz jest mniejsza od założeń projektowych odpowiednio o 4% i 10%. Przyczyną rozbieżności nie było jego zamulenie, gdyż takowego nie stwierdzono w czwartym roku eksploatacji, a błędne założenia do obliczeń projektowych oraz wykonanie nieco płytszego wykopu pod ten zbiornik.
Wskazano na potrzebę stochastycznego opisywania procesów uwilgotnienia gleby. Wysokie wymagania gospodarki rynkowej co do jakości użytkowej oraz zasada priorytetu ochrony środowiska zmuszają do zmiany zasad projektowania melioracji. Powstaje konieczność zorganizowania monitoringu wody na obszarach rolniczych.
W pracy przedstawiono wyniki badań stosunków wodnych wykonanych w okresie VIII 2003-X 2006 r. na terenie Arboretum w Pawłowicach Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Pomiary głębokości zalegania zwierciadła wody gruntowej wykazały, że występują tu głównie siedliska świeże i wilgotne z wodą gruntową na głębokości 0,5-2,0 m. Lokalnie występują również obszary silnie uwilgotnione, okresowo podtapiane. Wiąże się to ze złym stanem technicznym systemu wodno-melioracyjnego obiektu. Konieczny jest jego kompleksowy remont wraz z budową zastawek pozwalających na regulację stosunków wodnych.
W artykule poruszono szereg zagadnień związanych z działaniami dotyczącymi: utrzymania wód, czyli inżynierskimi działaniami technicznymi w korycie cieku i oceny stanu wód mającymi związek z ochroną środowiska. Przedstawiono również propozycje zmian w zakresie prowadzenia okresowych przeglądów stanu wód istotnych dla rolnictwa.
W pracy oceniono założenia koncepcji rewaloryzacji systemu wodno-melioracyjnego Arboretum w Pawłowicach Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Obecnie system wodno-melioracyjny arboretum jest w złym stanie technicznym i nie spełnia prawidłowo funkcji regulacji stosunków wodnych. Należy poddać go kompleksowemu remontowi budując nowe zastawki do regulacji odpływu wody z arboretum. Istotnym założeniem koncepcji jest uruchomienie przepływu wody przez arboretum bazującego na zasobach rzeki Dobrej. Pozwoli to na ustabilizowanie zasobów retencji gruntowej, właściwe napełnienie istniejących oczek wodnych oraz budowę nowych zbiorników.
Obecna ochrony przyrody, aby była skuteczna, potrzebuje innych rozwiązań niż tylko aktów prawnych, np. zakazów. Kluczowym czynnikiem, który może wpłynąć na skuteczność ochrony przyrody, ważnym również z ekonomicznego punktu widzenia, jest szeroki zakres społecznej świadomości i uznania dla wartości przyrodniczych. Przykładem wykorzystania tych wartości są świadczenia ekosystemowe (ES), czyli wszelkie naturalne dobra i procesy, które pozwalają na czerpanie różnorakich korzyści (np. dzikie owoce, zapylanie, zwalczanie szkodników). Wiele gatunków, które świadczą ES, jest związana z terenami wiejskimi i zależy w dużej mierze od tradycyjnego, ekstensywnego sposobu gospodarowania ziemią. W niniejszym artykule przedstawiano dyskurs, że intensywnie użytkowane agroekosystemy dostarczają mniej ES. Jest to tym bardziej istotne, że zmiany w rolnictwie są na tyle duże, zwłaszcza w krajach Europy Zachodniej, iż doprowadziły do rozdrobnienia oraz utraty półnaturalnych siedlisk (miedze, śródpolne lasy, żywopłoty) i w rezultacie – do powstania dużych monokulturowych upraw. W związku z tym wielkości populacji wielu gatunków zwierząt i roślin świadczących usługi ekosystemowi uległy znacznej redukcji. Pierwszym krokiem do racjonalnego wykorzystania koncepcji ES w Europie Środkowej i Wschodniej jest uznanie różnic między naturalnymi i sztucznymi systemami produkcji rolnej. Podano przykłady potwierdzające zasadę, że wysoki poziom różnorodności biologicznej pozytywnie wpływa na produkcję rolną oraz podnosi jakość życia ludzi. Przedstawiono również dowody za tym, że idea ES powinna być rozwijana z rozwagą, gdyż wycena różnorodności biologicznej oparta tylko na ekonomicznych przesłankach może być w końcowym efekcie szkodliwa dla przyrody. Ponieważ mechanizmy kształtujące ES oraz ich wartość ekonomiczną są wciąż słabo poznane, to należy kontynuować badania w tym temacie, uwzględniając uwarunkowania regionalne. Podano ponadto argumenty za i przeciw wykorzystaniu koncepcji ES w ochronie różnorodności biologicznej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.