Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  refining process
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The most accessible and especially valuable for energy sector type of biomass is wood, its post-production residue as well as fuels based on wooden residue. One such fuel with the best prospects for further development is wooden pellet which due to its high stability and homogeneity guarantees the highest energy concentration per unit as well as the possibility for fully automated burning process. The aim of the article was researching the influence of selected factors on the increase in value of various types of wooden residue when processed into pellet. The research took into account the following variables determining this value: raw material intensity ratio depending on the type of material being used, sales price of a single unit of finished product, margin envisioned by the producer, production cost of wooden fuel and the cost of transport considered only in the situation when there is a need for purchasing raw material.
This study investigates the conventional characterization and biological treatability of two different wastewaters that originated from corn oil and sunflower oil refining processes. Our aims for characterization of wastewaters included: total and soluble chemical oxygen demand, total and soluble biological oxygen demand, suspended solid, oil and grease, pH, total kjeldahl nitrogen, ammonia nitrogen, total phosphor, phosphate, color and sulfate analyses. In corn oil wastewaters, total COD is portioned as 80% soluble COD, 20% particular COD, 3.4% total soluble inert COD, 0.5% total particular inert COD, whereas in sunflower oil wastewaters soluble COD, particular COD, total soluble inert COD, total particular inert COD are found as 81.7%, 18.3%, 1.9%, and 5.1%, respectively. In our characterization studies, BOD5/COD ratio were 0.15 and 0.2 for corn oil and sunflower oil wastewaters, respectively. These results indicate that wastewaters are not suitable for biological treatment. But investigation of COD fractions has pointed out that wastewaters contain mostly biodegradable organic substances.
Do końca XIX wieku oleje roślinne nie były rafinowane, używano ich głównie do celów technicznych. Na skutek rozwoju i stosowania technologii ekstrakcyjnych w produkcji olejów surowych, metod katalitycznych w ich uwodornianiu (produkcja margaryny), jak również wymagań konsumentów dotyczących jakości olejów rafinacje stały się obecnie niemal obligatoryjne. Surowe oleje zawierają zmienne ilości zanieczyszczeń nieacyloglicerolowych (nietłuszczowych) określanych ogólnie jako “śluzy” lub fosfolipidy oraz innych, takich jak: wolne kwasy tłuszczowe, metale, pigmenty, woski, węglowodory. Do grupy fosfolipidów należą kwasy fosfatydowy i lizofosfatydowy, ich sole z różnymi kationami oraz połączenia kwasu fosfatydowego z choliną, etanoloaminą i inozytolem. Śluzy mają szkodliwy wpływ m.in. na barwę oleju, zapach i pienienie, co powoduje, że powinny być usuwane w tzw. procesach odśluzowywania oleju. W niniejszej pracy dokonano przeglądu literatury dotyczącej wodnego i kwasowego odśluzowywania roślinnych olejów jadalnych będącego pierwszym etapem ich rafinacji. Omówiono podstawy technologii i interpretacji chemicznej stosowanych rozwiązań, tj. odśluzowań: wodnego, kwasowego, procesów „SOFT”, „TOP” oraz ich modyfikacji. Zwrócono szczególną uwagę na właściwości fizykochemiczne składników, mechanizmy molekularne oraz na zalety i wady stosowanych metod. Omówiono podstawy chemiczne uwadniania fosfatydylocholiny i fosfatydyloinozytolu, ograniczonego uwadniania fosfatydyloetanoloaminy i nieulegających hydratacji kwasu fosfatydylowego i jego soli z kationami wapnia, magnezu i żelaza. Omówiono chemiczne podstawy stosowania różnych kwasów i czynników chelatujących (EDTA) w procesach odśluzowywania.
Subject and purpose of work: The aim of the article is to demonstrate the two possible way of pálinka distilling, also give a comparison about them regarding to the heating energy consumption. Also byproducts and wastes are presented including their utilization possibilities. Materials and methods: Based on practical experience it was created a model to calculate the difference between the two distiller systems. It has been elaborated the issues of the waste treatment by interviews at ten determinative Hungarian commercial distilleries. Results: The calculations shows that with the newer one-step distilling equipment the owner can reach about 25% energy saving. The results of the interviews shows that the full recycling of wastes is unprecedented in Hungarian distilling plants. Conclusions: The one-step distilling method is more energy efficient. It is recommended in newly built plants and should be considered to replace the traditional two-step ones.
This study is an investigation of determining the changes of scavenger capacity of DPPH* free radicals through substances contained in soybean cold pressed oil and in oils taken after individual phases of refinement. The content of tocopherols and phenolic compounds was determined. Scavenging of DPPH* was examined and the coefficient of antiradical activity (AE) was counted in order to objectively determine the potential. Cold pressed oil had the highest ability of scavenging of DPPH*. This oil also possessed the largest coefficient of antiradical efficiency (AE = 14.51•10-3). The largest quantity of tocopherols was observed in crude oil and phenolic compounds in cold pressed oil. It was affirmed that every next stage of refinement causes the decreasing of tocopherols and phenolic compounds content.
Porównano sześć handlowych próbek κ-karagenów rafinowanych E 407 i półrafinowanych E 407a, pochodzących od różnych producentów. W pracy przeprowadzono analizę sensoryczną form sproszkowanych, oznaczenie barwy metodą odbiciową. Ponadto oceniono synerezę, przejrzystość żeli, odwracalność termiczną. W celu przebadania tekstury wyznaczono maksymalne siły penetracji. Badane preparaty E 407a zdecydowanie różniły się pod względem cech sensorycznych oraz fizykochemicznych od karagenów rafinowanych (E 407). Były ciemniejsze, bardziej słone, utworzone z nich żele były mniej przejrzyste. Cechy funkcjonalne, tak istotne przy tworzeniu i stabilizacji tekstury, też różniły się. Żele karagenów półrafinowanych charakteryzowały się kilkukrotnie większą synerezą, maksymalna siła penetracji była w przypadku żeli E 407a mniejsza. Ponadto stwierdzono, że poszczególne preparaty handlowe E 407a także zdecydowanie różniły się od siebie.
Przedstawiono poszczególne etapy otrzymywania olejów tłoczonych na zimno. Porównano proces tłoczenia na zimno z rafinacją w odniesieniu do jakości olejów, w tym ich parametrów organoleptycznych i fizykochemicznych zgodnie z krajowym ustawodawstwem żywnościowym oraz wymaganiami KKŻ FAO/WHO.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.