Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  queen bee
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1983-1987 obserwowano rodziny pszczele z matkami naturalnie i sztucznie unasiennionymi, przetrzymywanymi w odkładach i klateczkach. Każdą z tych trzech grup rodzin podzielono na dwie podgrupy w zależności od szybkości roz­poczęcia czerwienia przez matki. Porównano straty rodzin i matek oraz wiosenny rozwój rodzin. Więcej czerwiu wiosną miały matki naturalnie unasiennione wcześniej rozpoczynające składanie jaj (po 11,5 dniach od wygryzienia) niż podejmujące czerwienie później (po 16,2 dnia). Matki sztucznie unasiennione, które rozpoczęły składanie jaj później, produkowały wiosną więcej czerwiu (suma 3 pomiarów) niż rozpoczynające czerwienie wcześniej.
Oceniono wpływ sposobu przetrzymywania matek pszczelich przed i po sztucznym unasiennieniu na rezultaty tego zabiegu. Wykonano wczesne odkłady z matkami przeznaczonymi do naturalnego (gr. I) oraz sztucznego unasienniania, przetrzymywanymi przed i po zabiegu w odkładach (gr. II), w klateczkach Woykego z ok. 200 pszczołami towarzyszącymi (gr. III) oraz w rodzinie bezmatecznej w klateczkach Zandera bez pszczół (gr. IV). Rezultaty unasienniania matek pszczelich oceniono na podstawie długości okresu jaki upłynął od wygryzienia się matek do rozpoczęcia czerwienia oraz okresu latencji. Zbadano także liczbę plemników znaj­dujących się w zbiorniczkach nasiennych matek po naturalnym i sztucznym unasiennieniu. Okres od wygryzienia się matek do rozpoczęcia czerwienia był we wszystkich grupach długi. U matek naturalnie unasiennionych okres ten był wysoko istotnie I krótszy (o 4,9-9,4 dnia) niż u matek unasiennionych sztucznie. U tych ostatnich najwcześniej rozpoczęły składanie jaj osobniki przetrzymywane w odkładach. Matki sztucznie unasiennione rozpoczęły czerwić później po zabiegu niż naturalnie unasiennione po locie godowym. U matek sztucznie unasiennionych, przetrzymywanych w odkładach, okres ten był krótszy o czas przebywania matek w klateczkach po zabiegu. Matki przetrzymywane w klateczkach Woykego tym szybciej rozpoczynały składanie jaj, im dłużej przebywały tam po sztucznym unasiennieniu. Liczba plemników przechodzących do zbiorniczków nasiennych matek zależała od sposobu ich unasienniania i przetrzymywania przed i po sztucznym unasiennieniu. Najwięcej plemników miały matki naturalnie unasiennione (5,046 min), najmniej zaś matki sztucznie unasiennione, przetrzymywane w rodzinie bezmatecznej w klateczkach Zandera, bez pszczół (3,063 min).
Oceniono rozwój i produkcyjność rodzin z matkami inseminowanymi, przetrzymywanymi przed i po zabiegu w różnych warunkach, w porównaniu z pniami z matkami naturalnie unasiennionymi. Podjęto także próbę określenia wpływu liczby plemników w zbiorniczku nasiennym na wartość produkcyjną rodzin pszczelich z badanymi matkami. Wykonano wczesne odkłady z matkami unasiennionymi naturalnie (gr. I) oraz inseminowanymi, przetrzymywanymi przed i po zabiegu w odkładach (gr. II), w klateczkach Woykego z ok. 200 pszczołami towarzyszącymi (gr. III) oraz w rodzinie bezmatecznej w klateczkach Zandera, bez pszczół (gr. IV). Odkłady doprowadzone do siły normalnych rodzin pszczelich zazimowano, porównując w kolejnych latach ich rozwój, produkcyjność oraz zimowlę. Najwięcej czerwiu wiosną miały rodziny z matkami inseminowanymi prze­trzymywanymi w klateczkach Woykego, w których stwierdzono najmniejsze pora­żenie pszczół nosemozą. Badane sposoby unasienniania i przetrzymywania matek przed i po inseminacji nie wpłynęły istotnie na powierzchnię czerwiu po pożytkach oraz na produkcyjność rodzin doświadczalnych, a także na łączne straty pni i matek. Można przypuszczać, że różna liczba plemników w zbiorniczkach nasiennych matek, w granicach 3-5 min, nie wpłynęła istotnie na najważniejsze cechy użytkowe rodzin pszczelich.
W doświadczeniu rozpoczętym w 1987 roku kontrolowano czas użytkowania matek oraz rozwój i produkcyjność rodzin z matkami, które w poprzednich latach podlegały działaniu zwiększonych dawek Apiwarolu A, Warrosektu M i Folbexu VA (1986) lub Fumilatu (1987). Grupę kontrolną stanowiły rodziny z matkami nie odymianymi lub odymianymi placebo. W doświadczeniu nie wykazano negatywnego wpływu odymiania wyżej wymienionymi preparatami na rowój wiosenny oraz produkcję miodu. Nie wystąpiło również istotne skrócenie czasu użytkowania matek pszczelich, jeżeli dawki zastosowanych środków trzykrotnie przekraczały normy zalecane przez producentów. W doświadczeniu wystąpiło istotne zwiększenie produkcji miodu rodzin odymianych Fumilatem w stosunku do rodzin nie leczonych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.