Jedyna zidentyfikowana do tej pory roślina żywicielska dla T. solanivora jest ziemniak. Uszkodzenia są podobne do powstałych wskutek żerowania innych szkodników z rodziny Gelechiidae. Samica składa jaja do gleby, w pobliżu części nasadowej rośliny, czasami na samych roślinach. Jaja można również znaleźć na bulwach w przechowalni. Gąsienice wygryzają w miaższu korytarze, wypełnione resztkami pokarmu, odchodami i wylinkami poczwarkowymi. Otwory, przez które gąsienice dostają się do wnętrza bulw, są niedostrzegalne nieuzbrojonym okiem, natomiast dobrze widać otwory o średnicy 2-3 mm wygryzane przez gąsienice opuszczające miejsca żerowania. W celu wykrycia szkodnika powinno się prowadzić wizualną ocenę bulw. T. solanivora jest gatunkiem raczej ciepłolubnym i jego występowanie w uprawach ziemniaka dotyczy w zasadzie południowej części Europy. Prawdopodobnie w Polsce gatunek nie byłby w stanie przystosować się do panujących warunków środowiskowych. Wyjątek stanowi zawleczenie larw z materiałem bulwowym do przechowalni, w której przechowuje się bulwy w wyższej temperaturze.