W warunkach laboratoryjnych dokonano obciążeń dynamicznych pojedynczych ziaren trzech odmian pszenicy ozimej (Kamila, Kobra, Roma), których próbki były uprzednio nawilżone, a następnie ponownie suszone trzema sposobami: w temperaturze otoczenia, w suszarce z nawiewem ciepłego powietrza bez udziału i z udziałem mikrofal. Materiałem kontrolnym były ziarna nie nawilżane. Ocenie podlegała liczba ziaren pokruszonych (makro-uszkodzeń) i przyrost pęknięć, wewnętrznych bielma (mikro-uszkodzeń) w wyniku zastosowanych obciążeń, Stan mikro-uszkodzeń w ziarnach, wyrażony przy pomocy wskaźnika uszkodzeń, oceniany był przed i po obciążeniach przy pomocy systemu komputerowej analizy obrazów rentgenowskich. Stwierdzono, że zastosowane sposoby suszenia miały wpływ na stan destrukcji ziaren po obciążeniach. Na poziom makro-uszkodzeń zaznaczył się dominujący wpływ temperatury suszenia. Na przyrost mikro-uszkodzeń istotny wpływ miał sam fakt, żę ziarno było nawilżane, niezależnie od sposobu jego ponownego suszenia. Jednakże u ziaren suszonych z udziałem mikrofal zanotowano największy przyrost pęknięć. Istotny wpływ na kruszenie się ziaren miał również ich wcześniejszy stan pęknięć.