Wyniki wyszukiwania

1

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Podstawy rejonizacji wieloletnich roślin motylkowych

100%

Mucha I.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

1979

|

tom 224

2

Konkurencyjnosc gatunkow po podsiewie laki polozonej na glebie ogranicznej

100%

Dobromilski M.

Fragmenta Agronomica

|

1993

|

tom 10

|

nr 4

251-252

3

Przydatnosc wybranych gatunkow roslin motylkowatych do mieszanek pastwiskowych

84%

Warda M., Cwintal H.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa

|

1999

|

tom 62

339-345

4

Testowanie owcami przydatnosci drzew do zintegrowanego pastwiskowo-lesnego uzytkowania terenu

84%

Gasiorek S., Kostuch R.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

1997

|

tom 453

75-80

W trwających od roku 1988 doświadczeniach ze zintegrowanym pastwiskowo-leśnym użytkowaniem pastwisk górskich wypasanych owcami wynika, że przygryzanie przez owce wprowadzonych na pastwisko drzew leśnych jest bardzo różne. W najmniejszym stopniu, bo tylko w około 8% zniszczony został świerk, w 22% modrzew i w 55% sosna. Natomiast jodła, buk, jawor i jesion zjedzone zostały prawie całkowicie. Z przeprowadzonych badań wynika, że najbardziej przydatnymi drzewami do wprowadzenia na pastwiska owcze w górach są: świerk i modrzew oraz ewentualnie sosna na niższych wzniesieniach. Natomiast nie nadają się do tego celu drzewa liściaste i jodła. Tego rodzaju badania są uzasadnione, gdyż pozwalają na uniknięcie błędów przy wprowadzaniu pastwiskowych zadrzewień.

5

Dyniowate w badaniach Instytutu

67%

Jozwicka A.

Owoce, Warzywa, Kwiaty

|

2011

|

nr 01

6

Ocena przydatnosci Trifolium repens L., Trifolium pratense L., Trifolium hybridum L. do siewu bezposredniego w warunkach Sudetow

67%

Bartmanski A., Mikolajczak Z.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

1997

|

tom 453

265-273

W 1995 roku założono doświadczenie w Radomierzu koło Jeleniej Góry, na użytku zielonym, który był położony na wysokości 480 m n.p.m., na stoku południowym i spadku 6-8°. W badaniach porównywano rozwój wybranych odmian Trifolium repens L., Trifolium pratense L. i Trifolium hybridum L. W runi pierwotnej dominowała mietlica pospolita (Agrostis tenuis Sibth.) i kostrzewa czerwona (Festuca rubra L.). Glebę zaliczono do brunatnej wytworzonej z deluwialnych glin średnich pylastych, o odczynie kwaśnym (pH 4,0), niskiej zasobności w fosfor oraz średniej w potas i magnez. Rozwój koniczyn obserwowano na tle dwóch terminów siewu (wiosna, lato), zróżnicowanego nawożenia (P-40 kg/ha + K-60 kg/ha oraz NPK w ilości 90+40+60 kg/ha) oraz oprysku „Starane 250" (1 l/ha). Przedstawione wyniki dotyczą składu botanicznego runi pierwszego pokosu 1997 roku. Najlepiej rozwinęła się Trifolium pratense L. i stanowiła ona 33,6% składu botanicznego, udział pozostałych koniczyn nie przekraczał 13%. Wysiew nasion w terminie letnim był o 34% lepszy w stosunku do siewu wiosennego. Stwierdzono ponadto, że nawożenie azotem ograniczyło rozwój koniczyn przeciętnie o 60%, a zwalczanie chwastów (Starane 250) w terminie wiosennym ograniczyło też nieco rozwój wysianych koniczyn.

7

Ocena przydatnosci Trifolium pratense L., Trifolium repens L.i Trifolium hybridum L. do siewu bezposredniego w warunkach Nizu Dolnoslaskiego

67%

Bartmanski A., Mikolajczak Z.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

1997

|

tom 453

275-282

Celem badań było określenie przydatności Trifolium pratense L., Tifolium repens L. i Trifolium hybridum L. do siewu bezpośredniego w darń łąkową. W ścisłym doświadczeniu łąkowym przeprowadzonym metodą split-plot uwzględniono dwa terminy siewu - wiosenny i letni, dwa poziomy nawożenia - PK i NPK oraz porównywano obiekty z zastosowaniem Starane 250. Niedobór opadów w okresie siewu letniego (1995) i wiosennego (1996) przyczynił się do słabych wschodów i zamierania siewek Trifolium repens L. i Trifolium hybridum L. W roku 1997 na obiektach bez azotu i nieodchwaszczanych stwierdzono jedynie kilka procent Trifolium repens L. i Trifolium hybridum L. Podczas gdy udział Trifolium pratense L. wynosił w granicach 20%, a na obiektach bez Starane 250 dochodził do 30%. Po zastosowaniu azotu ustąpiły prawie całkowicie Trifolium repens L. i Trifolium hybridum L., a udział Trifolium pratense L. obniżył się do kilku procent.

8

Przydatność trzech gatunków do nasadzeń rekultywacyjnych na skarpach zwałowiska kamieniołomu w Wierchomli Wielkiej

67%

Prochal P., Mierzwa W., Dadak L.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa

|

1991

|

tom 28.2

9

Zaniechane gatunki i stare odmiany zboz, czy wspolczesne odmiany hodowlane dla rolnictwa ekologicznego?

59%

Cyrkler-Degulis M., Bulinska-Radomska Z.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2007

|

tom 517

|

nr 2

827-840

On ten certified organic farms in Kurpie, Podlasie and Brodnickie Lake regions the experiments were carried out to compare the field performance and yielding potential of 35 currently cultivated and old cultivars or populations: 11 bread wheat (Triticum aestivum L.), 4 spelt wheat (Triticum spelta L.), 7 emmer wheat (T. dicoccon Schrank), 1 einkorn wheat (T. monococcum L.), 5 barley and 7 oats. Seeds were sown on plots of 1 m². Plants were surveyed with respect to phases of growth, disease resistance, lodging resistance and yielding parameters. Two-year results showed that mean level of yielding under organic farming obtained by old, husky wheat cultivars spelt and emmer, was similar to that of the average modern bread wheat cultivars. It was twice higher than the yield given by einkorn. The best yielding potential under organic farming conditions showed modern bread wheat cultivars - Eta and Hera, T. spelta var. album of spelt wheat and old cultivar Bazylei of emmer wheat. Only modern cultivars of barley were characterized by high yielding potential and disease resistance,while in the oats of both, modern and old cultivars, showed highest yielding and disease resistance. Out of all surveyed cereal species the oats tend to be best adapted to organic farming conditions, especially at poor soil conditions.

10

Wstępne badania nad szpecielem Aceria drabae (Nal.) (Acarina, Eriophyiidae) i jego przydatnością w biologicznym zwalczaniu chwastu Cardaria draba L. (Cruciferae)

51%

Lipa J. J.

Prace Naukowe Instytutu Ochrony Roślin

|

1978

|

tom 20

|

nr 1

Ograniczanie wyników

5 Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

2 Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa

1 Fragmenta Agronomica

1 Owoce, Warzywa, Kwiaty

1 Prace Naukowe Instytutu Ochrony Roślin

2 Bartmanski A.

2 Mikolajczak Z.

1 Bulinska-Radomska Z.

1 Cwintal H.

1 Cyrkler-Degulis M.

1 Dadak L.

1 Dobromilski M.

1 Gasiorek S.

1 Jozwicka A.

1 Kostuch R.

1 Lipa J. J.

1 Mierzwa W.

1 Mucha I.

1 Prochal P.

1 Warda M.

1 2011

1 2007

1 1999

3 1997

1 1993

1 1991

1 1979

1 1978

Podstawy rejonizacji wieloletnich roślin motylkowych

Konkurencyjnosc gatunkow po podsiewie laki polozonej na glebie ogranicznej

Przydatnosc wybranych gatunkow roslin motylkowatych do mieszanek pastwiskowych

Testowanie owcami przydatnosci drzew do zintegrowanego pastwiskowo-lesnego uzytkowania terenu

Dyniowate w badaniach Instytutu

Ocena przydatnosci Trifolium repens L., Trifolium pratense L., Trifolium hybridum L. do siewu bezposredniego w warunkach Sudetow

Ocena przydatnosci Trifolium pratense L., Trifolium repens L.i Trifolium hybridum L. do siewu bezposredniego w warunkach Nizu Dolnoslaskiego

Przydatność trzech gatunków do nasadzeń rekultywacyjnych na skarpach zwałowiska kamieniołomu w Wierchomli Wielkiej

Zaniechane gatunki i stare odmiany zboz, czy wspolczesne odmiany hodowlane dla rolnictwa ekologicznego?

Wstępne badania nad szpecielem Aceria drabae (Nal.) (Acarina, Eriophyiidae) i jego przydatnością w biologicznym zwalczaniu chwastu Cardaria draba L. (Cruciferae)