W pracy przedstawiono badania hydrofizycznych charakterystyk podłoży ogrodniczych (krzywa pF, przewodnictwo wodne) pod kątem dostępności wody dla roślin.
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących opisu zmienności współczynnika przewodnictwa wodnego mad Polski. Stwierdzono, że najwyższymi wartościami współczynnika przewodnictwa wodnego charakteryzowały się warstwy powierzchniowa i podpowierzchniowa mad lekkich i bardzo lekkich w zakresie pF 0-pF 1,5, a najniższe wartości współczynnika odnotowano dla nich w zakresie pF 3-pF 4,2. Mady średnie i ciężkie oraz mady lekkie i średnie we wszystkich warstwach wykazały zbliżony charakter przebiegu wartości współczynnika przewodnictwa wodnego.
W pracy przedstawiono wyniki badań przewodnictwa wodnego rędzin Polski. Stwierdzono, że najwyższymi współczynnikami przewodnictwa wodnego charakteryzowała się warstwa podpowierzchniowa zarówno rędzin czystych jak i mieszanych. Najniższe wartości współczynnika przewodnictwa wodnego odnotowano w warstwie powierzchniowej rędzin czystych i podglebiu rędzin mieszanych.
W pracy przedstawiono porównanie wartości współczynnika przewodnictwa hydraulicznego w strefie nienasyconej, wyznaczonych metodą profili chwilowych i estymowanych, na bazie krzywych retencji wodnej, przy pomocy modelu Mnalema-Van Genuchtena. Estymowane na podstawie krzywych retencji wodnej wartości współczynnika przewodnictwa wodnego w strefie nienasyconej, dla gleb murszowych, wykazują dobrą zgodność z wartościami wyznaczonymi doświadczalnie, szczególnie w zakresie potencjałów wody glebowej od 10 do 500hPa(pFod 1 do 2,7).