Dokonano oceny możliwości rozwoju rolnictwa przy wykorzystaniu modelu przepływów międzygałęziowych. Zasadniczym przesłaniem bilansów przepływów międzygałęziowych jest ukazanie wzajemnych zależności w gospodarce, które decydują o jej rozwoju jako całości, jak i jej części (np. rolnictwa). Stwierdzono, że ocena rolnictwa z perspektywy przepływów międzygałęziowych umożliwia w szczególności poszerzenie perspektywy badawczej na zagadnienia dotyczące pozycji rolnictwa w gospodarce, jego efektywności makroekonomicznej, procesów rozwojowych, zakresu zależności międzygałęziowych. Ponadto dostrzeżono, że model przepływów międzygałęziowych wykazuje także znaczne walory w zakresie zrozumienia funkcjonowania mechanizmów rynkowego i budżetowego, schematu okrężnego strumieni dochodów i wydatków w gospodarce, kształtowania się podstawowych parametrów makroekonomicznych, czy determinant procesów rozwojowych.
Celem opracowania jest przedstawienie zaopatrzenia materiałowego (zużycia pośredniego), produkcji globalnej i wartości dodanej brutto w sektorze rolnym w krajach Unii Europejskiej. W krajach o wysokim poziomie rozwoju gospodarczego w zaopatrzeniu materiałowym rolnictwa duże znaczenie posiada sektor wytwarzający środki produkcji i usługi (sfera I) oraz przetwórstwo rolno-spożywcze (sfera III), natomiast obrót wewnętrzny jest na niskim poziomie. Rolnictwo jest głownie działem surowcowym. Z kolei w krajach biedniejszych, w tym w Polsce, w rolnictwie dominujące znaczenie odgrywa produkcja surowców wewnątrz tego sektora, czyli obrót wewnętrzny. Sektor rolny w tych krajach znajduje się we wczesnym stadium przeobrażeń w kierunku nowoczesności. W zaopatrzeniu materiałowym przede wszystkim musi wzrosnąć rola sfery pierwszej, w tym głównie sektora usługowego. Głównym warunkiem przeprowadzenia zmian w tym zakresie jest przede wszystkim wzrost gospodarczy i objęcie całego sektora rolno-żywnościowego instrumentami WPR UE.