Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  przemiany chemiczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W doświadczeniu wazonowym analizowano ilość i jakość materii organicznej gleby lekkiej użyźnianej osadem ściekowym (w dawkach suchej masy - 5%, 10%, 20% i 40%). Analizę substancji organicznej gleby oparto na określeniu jej podatności na utlenianie roztworem nadmanganianu potasu oraz na oznaczeniu skladu frakcyjnego próchnicy metodą Kononowej-Bielczikowej. Zastosowany osad ściekowy wpłynął na zawartość węgla ogółem i jakość materii organicznej (spadek zawartości ruchomych form substancji organicznej oraz wzrost odporności materii organicznej na chemiczne utlenianie). Wpływ osadu ujawnił się przy dawce 5%; wyższe dawki powodowały jedynie wzrost Ct, a nie różnicowały składu i podatności substancji organicznej na rozkład oksydacyjny.
W ostatnich latach pojawiła się na rynku duża ilość pieczywa chrupkiego. Znajduje ono coraz większe uznanie u dietetyków i coraz częściej stosowane jest w dietach odchudzających. Pieczywo chrupkie wytwarzane jest dwoma metodami: tradycyjną i gorącej ekstruzji. Obecnie, ze względu na koszt jednostkowy wytwarzanego produktu oraz możliwość zastosowania surowców o różnej wielkości cząstek, pieczywo chrupkie wytwarzane jest głównie metodą gorącej ekstruzji. Ekstruzja surowców zbożowych zawierających skrobię, białka i tłuszcze powoduje występowanie pewnych zmian w obrębie tych składników. Zmiany te istotnie wpływają na właściwości fizyczne, chemiczne i żywieniowe chleba chrupkiego, a co za tym idzie na jego jakość i akceptację przez konsumenta.
W oparciu o czteroletnie doświadczenie polowe zbadano wpływ obornika, osadów ściekowych komunalnych i granulatu keratyno-koro-mocznikowego (stosowano te nawozy trzema sposobami) na zawartość C-organicznego i N-łatwo hydrolizującego oraz stosunek między nimi w dwu różnych glebach. Stwierdzono, że najwyższy wzrost C-organicznego w obu glebach uzyskano w obiektach nawożonych obornikiem, w dalszej kolejności w obiektach nawożonych osadami, a znacznie niższy w obiektach nawożonych granulatem. Wyższy wzrost zawartości azotu łatwo hydrolizującego wystąpił w glebie lekkiej, głównie w obiektach z obornikiem i granulatem. Sposób nawożenia nie zawsze zróżnicował omawiane wartości w badanych glebach.
Badania dotyczą możliwości wytwarzania arbutyny w hodowlach tkankowych Bellis perennis L., Bergenia crassifolia (L.) Fritsch, Brassica oleracea var. Capitata L., Coronilla varia L., Leonurus cardiaca L., Leuzea carthamoides DC., Rheumpalmatum L., Rhodiola rosea L. i Datura meteloides DC. ex Dunal z jej potencjalnych prekursorów (hydrochinon, kwas 4-hydroksybenzoesowy, tyrozyna) w podłożu hodowlanym. Optymalna przemiana hydrochinonu i kwasu 4-hydroksybenzo- esowego do arbutyny zachodziła w hodowli tkankowej Datura meteloides, a tyrozyny do arbutyny w hodowli Rhodiola rosea. Procesy te odnoszą się do określonego czasu i aktywności działania prekursorów. Arbutyna nie była usuwana w trakcie doświadczeń z podłoża.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.