Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  przechowywanie w cieklym azocie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Do długoterminowego przechowywania zasobów genowych czosnku zastosowano metodę witryfikacji. Krioprezerwacji poddano obiekty czosnku tworzące i nietworzące pędów kwiatostanowych. Materiał badawczy stanowiły stożki wzrostu izolowane z cebulek powietrznych oraz roślin otrzymanych w kulturach in vitro. Stożki wzrostu wielkości 3-5 mm i średnicy ok. 2 mm traktowane były roztworem PVS3 (50% sacharoza, 50% glicerol), po czym bezpośrednio zamrażano w ciekłym azocie. Przeżywalność eksplantatów określano po 2 tygodniach od rozmrożenia, natomiast ostateczną regenerację po 10 tygodniach. Regeneracja eksplantatów uzyskanych z cebulek powietrznych wahała się od 24% do 83%, natomiast w przypadku stożków wzrostu izolowanych z roślin otrzymanych w kulturach in vitro od 0,23% do 33,3% i była uzależniona od genotypu.
Każda metoda konserwacji powinna przede wszystkim zapewniać maksymalną przeżywalność komórek, stabilność cech fizjologicznych i genetycznych, przeciwdziałać spontanicznym mutacjom oraz ograniczać przypadkowe zanieczyszczenia. Jednym z zadań kolekcji jest dobór skutecznych metod przechowywania drobnoustrojów w warunkach laboratoryjnych. Kolekcja Banku Patogenów i Badania ich Bioróżnorodności liczy obecnie 119 izolatów bakterii, należących do rodzajów Clavibacter, Pseudomonas, Xanthomonas, Chryseobacterium, Paenibacillus, Pectobacterium, Erwinia i Rhizobium. Szczepy bakteryjne przechowywane w kolekcji konserwowane są opcjonalnie trzema metodami: krioprezerwacji z zastosowaniem probówek Bacto-Protect (stosowana w BPR od 1997 roku), metodą liofilizacji (od 1999 roku) oraz mrożenia kultur w ciekłym azocie (od 2005 roku). Najnowszą i najlepszą metodą do przechowywania wszystkich gatunków bakterii i grzybów z zachowaniem ich patogeniczności jest zamrażanie kultur w ciekłym azocie. Wadą tej metody jest wysoki koszt aparatury i niebezpieczeństwo pracy z ciekłym azotem.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.