Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  promieniowanie fotosyntetycznie czynne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy określono wpływ genotypu, nawożenia fosforowo-potasowego i nalistnego azotem oraz regulatorów wzrostu Moddus i Promalin na transmisję przez łan owsa promieniowania fotosyntetycznie czynnego (PAR). Ze względu na silny wpływ nawożenia fosforowo-potasowego na transmisję PAR określono również jego wpływ na zawartość azotu w zielonce owsa w sześciu terminach badań (26, 41, 48, 56, 61, 70 dni po siewie). Doświadczenia zakładano wg planu frakcyjnego 25-1 w Wierzbicy (5029’ szerokości geograficznej północnej, 1945’ długości geograficznej wschodniej) na 290 m nad poziomem morza. Wyniki badań potwierdziły statystycznie istotny wpływ nawożenia fosforowo-potasowego na ilość transmitowanego PAR przez łan owsa w czterech terminach badań przypadających na czerwiec. Wpływ ten wyrażony w jednostkach odchylenia standardowego wahał się w przedziale od 0,254 do 0,347. Potwierdzono również statystycznie istotnie wyższą transmisję PAR przez łan rodu karłowego STH 7000 w porównaniu z odmianą Akt. Nawożenie nalistne azotem powodowało znaczne przekroczenie zawartości azotu w zielonce owsa w stosunku do wartości zawartych w normach żywienia przeżuwaczy, ale nie spowodowało przekroczenia wartości optymalnego odżywienia roślin owsa w badanych sześciu terminach.
Frakcja akumulowanej energii fotosyntetycznie czynnej (fAPARcanopy) jest ważnym parametrem ekofizjologicznym, stosowanym między innymi do szacowania produkcji pierwotnej brutto (GPP) ekosystemów. W pracy przedstawiono zależności pomiędzy dobową zmiennością frakcji akumulowanej energii fotosyntetycznie czynnej a dwoma spektralnymi wskaźnikami roślinności – znormalizowanym różnicowym wskaźnikiem wegetacji (ang. Normalized Difference Vegetation Index, NDVI) i wskaźnikiem odbicia fotochemicznego (ang. Photochemical Reflectance Index, PRI). Pomiary wykonano 28 maja 2012 r. na poletkach eksperymentalnych z uprawami jęczmienia jarego, żyta ozimego i pszenicy ozimej oraz na poletku wieloletniego odłogu. Pomiary padającego, przepuszczonego i odbitego promieniowania w zakresie PAR (potrzebne do obliczenia fAPARcanopy) wykonano z wykorzystaniem systemu pomiarowego firmy Delta-T (Delta-T Devices, Cambridge, UK). Potrzebne do obliczenia NDVI i PRI pomiary promieniowania padającego i odbitego o długościach fali 530, 570, 670 i 849 nm wykonano używając dwóch czterokanałowych czujników SKR1850 (SKYE Instruments Ltd., Llandrindod Wells, UK), zamontowanych w pozycji zenit – nadir na przenośnym urządzeniu SpectroSense2+. Z zaprezentowanych danych wynika, że NDVI stanowi znacznie lepszy niż PRI spektralny wskaźnik dobowej zmienności fAPARcanopy roślin uprawnych. Uzyskane wyniki świadczą o tym, że fAPARcanopy nie jest jedynym czynnikiem kształtującym zmienne wartości wskaźników NDVI i PRI w cyklu dobowym.
The amount and structure of yields of spring barley Edgar cv. and field bean Nadwiślański cv. cultivated as cover crops for under sown red clover, Nike cv. were investigated in 1993-1995 at an experimental plot of Department of Plant Production situated in Prusy near Cracow. Both cover crops were sown at the following distances between rows: 11, 22, 11 + 33 and 33 cm. Broad drilling (33) and stripe drilling (11 + 33 cm) decreased leave area index in both species and enabled a far better access of photosynthetic active radiation to the undersown red clover. A significant decline in spring barley yield in broad drilling was due to a decrease in the number of ears per area unit. However, as compared to the narrow drilling (11 cm), the fall was 21%. Field bean responded to increased row spacing by a lower decline in seed yield because a decrease in the number of plants per m² was counterbalanced by an increase in the following values: 1000 grain weight, number of pods per plant and number of seeds per pod. Red clover undersown in field bean developed better, which has been proved by both the number of plants per m² and the number of developed side shoots.
Field experiments were conducted in the Prusy Research Station (near Kraków). Red clover was grown as an undersown plant with spring cereals (barley, wheat, and triticale) and field bean or without a supporting plant (control). Productivity and supporting capacity of spring cereals and field bean were compared. Red clover established in all supporting plants in spite of different degree of shading and their productivity. Taking into account the economical value of the yield, the supporting plants could be arranged in a following order: wheat > barley > triticale, and field bean. For these reasons growing red clover without supporting plants is not recommended. The leaf area of canopy of a supporting plant was not the only factor determining the amount of photosynthetic active radiation absorbed by the undersown plant during the periods of the most intesive shading.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.