Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  production value
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań była analiza wpływu wybranych siedmiu czynników na poziomy ekonomicznej efektywności powierzchni paszowej w 24 gospodarstwach specjalizujących się w chowie bydła mlecznego w okresie czterech lat. Wybranymi czynnikami, których wpływ na poziomy wartości produkcji oraz dochodu rolniczego z ha ziemi przeznaczonego pod produkcję pasz dla krów mlecznych były: liczba krów w gospodarstwie, ich wydajność mleczna, jakość gleb, udział trwałych użytków zielonych w użytkach rolnych, udział upraw kukurydzy na kiszonkę w strukturze upraw, udział pasz kupnych w bilansie paszowym gospodarstwa oraz wielkość kosztów bezpośrednich w przeliczeniu na ha podstawowej powierzchni paszowej. Z przedstawionych badań wynika, że na poziomy wartości produkcji krów z ha podstawowej powierzchni paszowej wysoki wpływ miał poziom ich wydajności mlecznej oraz wielkość kosztów bezpośrednich w przeliczeniu na jednostkę analizowanej powierzchni paszowej. Natomiast na poziomy dochodu rolniczego z jednostki tej powierzchni najwyższy wpływ miała wydajność mleczna krów. Zróżnicowanie poziomów efektywności wyrażonej w wartości produkcji dochodziło do 59,0%, a wyrażonej w dochodzie rolniczym zróżnicowanie to dochodziło do 45,0%.
W pracy przedstawiono wyniki badań porównawczych z 6 odmianami porzeczki czarnej uprawianej w rejonie Olsztyna. Do badań wzięto dwie odmiany szwedzkie: Ojebyn i Titania oraz 3 białoruskie odmiany: Białoruska Słodka, Mińska i Kantata oraz rosyjską odmianę: Gołubka. Porównano wzrost i plonowanie, a także skład chemiczny owoców. Stwierdzono, że najsilniejszym wzrostem odznaczały się krzewy odmiany Białoruska Słodka i Mińska, a najsłabszym - odmiana Gołubka. Najplenniejsze były Białoruska Słodka i Titania. Odmiany Kantata i Mińska plonowały na poziomie odmiany Ojebyn. Zdecydowanie mało plenną okazała się odmiana Gołubka. Pod względem wielkości owoców i składu związków organicznych w jagodach wyróżniały się odmiany: Kantata, Titania, Białoruska Słodka i Mińska.
The experiment was established at the Fruit Experimental Station Samotwór near Wrocław in 1993–2002. The aim of this study was to estimate the production value of 22 plum cultivars grafted on ‘Myrobalan’ seedlings (Prunus divaricata). Results of the study proved that ‘Čačanska Najbolja’ and ‘Magna Glauca’ cultivars were the most vigorous, while ‘Bluefre’ and ‘Auerbacher’ were characterised by the weakest growth. ‘Bluefre’, ’President’, ‘Ontario’ and ‘Auerbacher’ cvs. were the most productive. Mean fruit weight was significantly dependent on the cultivar, too. Among the tested cultivar, the biggest fruit was obtained from ‘President’, ‘Valor’, ‘Bluefre’ and ‘Ontario’ trees. The most sensitive to plum pox virus (symptoms on fruit and leaves) appeared ‘Węgierka Zwykła’, ’Węgierka Zimmera’, ‘Ortenauer’ and ‘Magna Glauca’.
W latach 2003-2008 oceniano wzrost, plonowanie oraz jakość owoców (Vf) - odpornych na parcha Venturia inaequalis (COOKE) WINTER ośmiu odmian i klonów jabłoni (Rajka, Resista, Rubinola, Sawa, Selena, Topaz, U 5656 i U 641), na podkładce M.9, posadzonych wiosną 2001 r. Biorąc pod uwagę roczne, sumaryczne plonowanie drzew (2003-2008) oraz współczynnik plenności za cały okres owocowania, wydzielono trzy grupy genotypów. Odmiana Selena była bardzo plenną. ʻResista’, ʻSawa’, ʻRajka’, U 5656 i ʻTopaz’ okazały się plennymi. Natomiast ʻRubinola’ i U 641 zostały zaliczone do średnio plennych. Największe owoce zanotowano u odmiany Sawa. Owoce wszystkich genotypów, z wyjątkiem odmiany Resista, były intensywnie pokryte czerwonym lub czerwono-pomarańczowym rumieńcem. Każdego roku wystąpiła konieczność wykonania średnio trzech - czterech zabiegów chemicznych przeciwko szkodnikom i tylko dwóch przeciwko mączniakowi jabłoni Podosphaera leucotricha (ELLIS ET EV.) SALM. W ciągu całego okresu prowadzonych badań nie obserwowano objawów parcha, natomiast tylko sporadycznie notowano objawy mączniaka.
W doświadczeniu przeprowadzonym w latach 1998-2008 oceniano wartość produkcyjną jednego klonu i trzech odmian jabłoni genetycznie odpornych na parcha, wyhodowanych w SGGW w Warszawie. Okulanty produkcji własnej odmian ‘Waleria’, ʻWitosʼ, ‘Sawa’ oraz klonu U1165 na podkładkach M.9, P2, P60, P22 i M.27 wysadzono w rozstawie 3,5 x 1,2 m (2381 drzew∙ha-1). Na podstawie 11-letnich badań stwierdzono, że istotnie najsilniej rosły drzewa odmian ‘Witos’ i ‘Sawa’. Wyraźnie mniejsze korony i cieńsze pnie miały jabłonie ‘Waleria’ i U1165. Do 11. roku po posadzeniu (10 lat owocowania), najlepiej plonowały odmiany ‘Sawa’ i ‘Waleria’, podczas gdy najmniej owoców zebrano z drzew ‘Witosa’. Odmiana ‘Waleria’ charakteryzowała się bardzo drobnymi owocami. Największe jabłka zbierano z drzew ‘Witosa’ i ‘Sawy’. Drzewa na podkładkach super karłowych M.27 i P22 rosły i plonowały istotnie najsłabiej. Miały również niekorzystny wpływ na średnią masę owoców. Spośród ocenianych odmian, mączniak jabłoni (Podosphaera leucotricha) najsilniej porażał drzewa klonu U1165, natomiast najmniej podatna na tę chorobę była ‘Waleria’. Największą przydatność do uprawy w sadach towarowych wykazała odmiana ‘Sawa’, szczególnie na podkładce M.9.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.