W pokrzywie zwyczajnej (Urtica dioica L.) zebranej z 10 stanowisk województwa małopolskiego oznaczono zawartość Fe, Mn, Ni, Cr, Zn, Cu, Pb, Cd, oddzielnie dla korzeni, liści, łodyg i kwiatostanów. Określono też poziom tych metali w glebach pobranych spod roślin, a także niektóre własności fizykochemiczne gleb. Nie stwierdzono bezpośredniej zależności między kumulacją metali przez pokrzywę a ich całkowitą zawartością w podłożu. Dopuszczalna zawartość metali dla roślinnych produktów żywnościowych nie została przekroczona w przypadku miedzi, w przypadku cynku przekroczenia odnotowano w roślinach z połowy miejsc obserwacyjnych, w przypadku ołowiu i kadmu - we wszystkich przypadkach. Wobec proponowanej dla ziół dopuszczalnej zawartości ołowiu (10 mg kg⁻¹) i kadmu (0,3 mg kg⁻¹) próbki pokrzywy z prawie wszystkich stanowisk obserwacji można uznać za wolne od zanieczyszczeń ołowiem, ale tylko z czterech - kadmem. Poszczególne części pokrzywy niejednakowo gromadziły metale ciężkie. Najwięcej Fe, Ni, Cr, Zn i Cd wykryto w korzeniach, najwięcej Pb i Mn w liściach, a Cu w kwiatostanach.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.