Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  preparat FOS
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W przeprowadzonym doświadczeniu zbadano wpływ dwóch typów fruktanów o różnym stopniu polimeryzacji łańcucha węglowodanowego: krótkołańcuchowych fruktooligosacharydów (FOS) oraz długołańcuchowej inuliny na fizjologię jelita ślepego u szczurów. W badaniach zastosowano trzy diety: dietę kontrolną zawierającą 7,5% sacharozy i dwie diety doświadczalne zawierające: 8,3% preparatu inuliny (IN) i 7,9% preparatu FOS (FOS) (preparaty komercyjne). Młode samce rasy Wistar (8 osobników w grupie) otrzymywały diety ad libitum przez 4 tygodnie. Określono indywidualne spożycie paszy oraz przyrost masy ciała. Pomiarowi podlegały m.in.: masa tkanki i treści jelita ślepego, pH, sucha masa, amoniak, białko, lotne kwasy tłuszczowe (LKT) i aktywność enzymów bakteryjnych w treści jelita ślepego. Nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy pomiędzy grupami w wielkości spożycia diet oraz przyrostu masy ciała. Spożycie diet zawierających FOS i inulinę spowodowało znaczny wzrost masy ściany i treści jelita ślepego (P < 0,05) w stosunku do grupy kontrolnej. W grupach doświadczalnych stwierdzono także wzrost koncentracji białka oraz suchej masy w treści jelitowej. Istotnie niższe (P < 0,05) wartości pH i koncentrację amoniaku odnotowano u zwierząt żywionych dietami z FOS i inuliną. Suplementacja diet fruktanami spowodowała wzrost zawartości LKT w przeliczeni na 100 g masy ciała (pula LKT). Inulina, korzystniej niż FOS wpływała na produkcję LKT, zwłaszcza istotnie zwiększając zawartość kwasu propionowego i masłowego w treści jelita ślepego. Inulina w sposób bardziej korzystny niż FOS oddziaływała również na aktywność enzymatyczną mikroflory jelita ślepego. W grupie IN obserwowano najniższą aktywność β-glukuronidazy, która jest biomarkerem aktywności mikroflory patogennej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.