Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: prehartowanie

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Czy zmiany parametrow fluorescencji chlorofilu traw pastewnych podczas prehartowania i hartowania sa powiazane z odpornoscia na mroz

100%

Pociecha E., Plazek A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

2006

tom 509

39-47

Celem pracy było zbadanie wpływu warunków prehartowania i hartowania na aklimację aparatu fotosyntetycznego do chłodu różniących się stopniem mrozoodporności wybranych gatunków traw pastewnych. Sprawność aparatu fotosyntetycznego badano metodą fluorescencji chlorofilu. W pracy podjęto próbę powiązania fluorescencji chlorofilu ze stopniem zahartowania na mróz badanych roślin. Badania zostały przeprowadzone na roślinach Festuca pratensis (Huds.) odm. ‘Skra’, Festuca arundinacea (Schreb.) odm. ‘Kord’, Lolium multiflorum (Lamb.) odm. ‘Tur’ oraz Festulolium braunii (K. Richter) A. Camus odm. ‘Felopa’ i 'Sulino'. Siedmiotygodniowe siewki prehartowano przez 2 tygodnie w temperaturze 14/12°C (dzień/noc) i przy fotoperiodzie 10 godz./14 godz. dzień/noc, a następnie hartowano przez 3 tygodnie w stałej temperaturze 2°C przy fotoperiodzie 8 godz./16 godz. dzień/noc. Pomiary tolerancji na mróz metodą konduktometryczną, wyznaczająca współczynnik LT₅₀ oraz pomiary fluorescencji chlorofilu (potencjalna wydajność fotosystemu II Fv/Fm, fotochemiczne rozpraszanie energii qp, niefotochemiczne rozpraszanie energii NPQ oraz rzeczywista wydajność fotosystemu ϕ PS II) wykonano przed i po prehartowaniu oraz po jednym i trzech tygodniach hartowania. Konduktometryczny test mrozoodporności wykazał, że odmiany ‘Skra’, ‘Felopa’ i ‘Kord’ można uznać jako mrozoodporne, ‘Sulino’ jako średnio mrozoodporną a odmianę ‘Tur’ jako słabo odporną na mróz. Hartowanie w chłodzie generalnie obniżyło wydajność kwantową fotosystemu II - Fv/Fm. Wartość NPQ po tygodniu hartowania obniżyła się u wszystkich odmian. U Festulolium ‘Felopy’ i ‘Sulina’ po trzech tygodniach hartowania wartości qp zmniejszyły się, natomiast u pozostałych badanych odmian wartości tego współczynnika wzrosły. Aktualna wydajność kwantowa ϕ PS II stopniowo spadała w trakcie hartowania u ‘Felopy’ i ‘Sulina’. Odmiana ‘Tur’, która jest trawą wrażliwą na mróz charakteryzowała się wyższymi wartościami ϕ PS II po trzech tygodniach hartowania w porównaniu do wartości tego parametru w czasie prehartowania. Zaobserwowane zmiany wartości qp i NPQ wskazywałyby na uruchamianie cyklu ksantofilowego w warunkach chłodu u obu badanych odmian Festulolium. Na podstawie uzyskanych wyników nie stwierdzono korelacji pomiędzy fluorescencją chlorofilu a stopniem zahartowania na mróz badanych gatunków traw pastewnych.

Zmiany potencjału osmotycznego oraz zawartości proliny i emisji ciepła podczas hartowania androgenicznych form Festulolium różniących się odpornością na mróz i pleśń śniegową

75%

Pociecha E., Plazek A., Zwierzykowski Z.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

2010

tom 545

Celem pracy było porównanie zmian potencjału osmotycznego, zawartości proliny i emisji ciepła podczas pre-hartowania i hartowania czterech androgenicznych genotypów Festulolium różniących się mrozoodpornością i podatnością na M. nivale. Podjęto również próbę powiązania powyższych parametrów z odpornością na patogena. Badania przeprowadzono na genotypach Festulolium oznaczonych numerami roboczymi 715, 716 (odporne) oraz 729 i 768 (wrażliwe) uzyskanych z tetraploidalnego mieszańca F1 Festuca pratensis (2n = 4x = 28) × Lolium multiflorum (2n = 4x = 28). Pomiar potencjału osmotycznego soku komórkowego, wypływu ciepła oraz analizę zawartości proliny wykonywano dla roślin kontrolnych (przed pre-hartowaniem), po 2 tygodniach pre-hartowania i po 3 tygodniach hartowania. Obniżenie temperatury podczas pre-hartowania, a następnie podczas hartowania powodowało stopniowy spadek potencjału osmotycznego u wszystkich badanych genotypów Festulolium, niezależnie od ich stopnia odporności na mróz i M. nivale. Po pre-hartowaniu i hartowaniu odnotowano istotny wzrost zawartości proliny, przy czym genotyp 716 odporny na mróz i M. nivale charakteryzował się najwyższą zawartością tego aminokwasu po hartowaniu, co może wskazywać na jego rolę w nabywaniu odporności na M. nivale. Genotypy odporne charakteryzuje niższa emisja ciepła (aktywność metaboliczna) zarówno przed rozpoczęciem pre-hartowania jaki po hartowaniu. Większe wypływy ciepła u genotypów wrażliwych mogą świadczyć o zwiększonym poziomie produkcji energii pod wpływem chłodu, czego konsekwencją może być wyczerpywanie się rezerw potrzebnych do walki z patogenem. Pomiary emisji ciepła mogą być użytecznym wskaźnikiem pomocnym we wstępnej selekcji genotypów Festulolium odpornych na mróz i M. nivale.

Ograniczanie wyników

2 Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

2 Plazek A.

2 Pociecha E.

1 Zwierzykowski Z.

1 2010

1 2006

Wyniki wyszukiwania

Czy zmiany parametrow fluorescencji chlorofilu traw pastewnych podczas prehartowania i hartowania sa powiazane z odpornoscia na mroz

Zmiany potencjału osmotycznego oraz zawartości proliny i emisji ciepła podczas hartowania androgenicznych form Festulolium różniących się odpornością na mróz i pleśń śniegową