Podjęto problem zmienności poziomu produkcji rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach produkcji. W celu wykazania różnic w potencjale produkcyjnym modelowych gospodarstw rolnych prowadzących produkcję na zróżnicowanych warunkach przyrodniczo-ekonomicznych zastosowano rachunek nadwyżek bezpośrednich.
Prace prowadzi się w gospodarstwie Zakładu Doświadczalnego i Użytków Zielonych w Falentach, gospodarującym na areale 180 ha użytków rolnych (w tym grunty orne 80 ha, łąki 77,5 ha a pastwiska 22,5 ha). Celem pracy jest wskazanie niektórych czynników kształtujących produkcję oraz bilans azotu, fosforu i potasu w gospodarstwie na tle dokonywanych zmian gospodarowania. Bilans składników oraz poziom produkcji w gospodarstwie kształtowały następujące grupy czynników: zasobność gleby, nawożenie, struktura zasiewów, struktura zbieranych pasz z użytków zielonych oraz przygotowanie pasz i żywienie. Wymienione czynniki powodujące wzrost produkcji roślinnej oraz wydajności mlecznej krów, przy obniżonym nawożeniu mineralnym poprawiają efektywność gospodarowania zmniejszając nadmiary fosforu i potasu w gospodarstwie w porównaniu do roku 1997.
Celem opracowania jest określenie poziomu i tempa zmian produktywności cząstkowej i całkowitej oraz próba identyfikacji czynników wzrostu produkcji w przemyśle spożywczym i jego branżach w Polsce w latach 2000-2011. Z przeprowadzonych badań wynika, że w przemyśle spożywczym i jego branżach występowała tendencja wzrostowa produktywności pracy. Jednocześnie można było zaobserwować niekorzystne zmiany produktywności kapitału. Głównym źródłem wzrostu produkcji przemysłu spożywczego, a także rybnego, owocowo-warzywnego, zbożowo- -młynarskiego, mleczarskiego oraz przedsiębiorstw produkujących napoje była substytucja pracy przez kapitał. Badania wskazały również na niewielki udział postępu techniczno-organizacyjnego we wzroście produkcji. Wkład tego czynnika był znaczący jedynie w przemyśle mięsnym oraz mleczarskim, czyli w branżach odznaczających się największym potencjałem konkurencyjnym.