Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  powierzchnia wlasciwa lisci
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2000-2002 przeprowadzono badania, na podstawie których przeanalizowano zmienność powierzchni właściwej liści ziemniaka (SLA - Specific Leaf Area; stosunek powierzchni liści do ich suchej masy) podczas wegetacji w hali wegetacyjnej dwóch polskich odmian ziemniaka (‘Bekas’ i ‘Maryna’). Rośliny były nawożone 3 dawkami azotu: 4 g, 5 g i 6 g na wazon. Zbadano także wpływ temperatury powietrza i promieniowania na SLA. Kilka razy w czasie okresów wegetacji wykonywano pomiary powierzchni liści i ich suchej masy. Dla każdego terminu pomiaru obliczano SLA, indeks rozwoju fenologicznego (DVS), sumę całkowitego promieniowania słonecznego (RSUM) oraz sumę średnich dobowych temperatur powietrza (TSUM - pomniejszonych o wartość progową 2°C). Wartości DVS obliczono według modelu WOFOST. Analiza regresji wykazała, że SLA ziemniaka nieznacznie malało wraz ze wzrastającą TSUM i RSUM w zakresie odpowiednio: od 98 do 1049°C d oraz od 186 do 1368 MJ·m⁻². Nie stwierdzono istotnych różnic w wartościach SLA między odmianami oraz obiektami różnie nawożonymi azotem. Zależność między SLA i DVS (w zakresie od 0,7 do 1,94) została opisana równaniem: SLA (cm²·g⁻¹) = 313,0 - 102,1 DVS na poziomie istotności 99%; r² = 35%, n = 70.
Materiał do badań pochodził z doświadczenia przeprowadzonego na polu doświadczalnym IHAR Jadwisin w 2008 roku. Wczesna odmiana ziemniaka (Owacja) uprawiana była na piasku gliniastym lekkim. Obejmowało ono dwie kombinacje: T0 – kontrolną oraz T1 – z nawadnianiem kroplowym i nawożeniem azotem mineralnym (fertygacja). Dawki wody i azotu oraz terminy ich aplikacji ustalane były przy wykorzystaniu komputerowego programu wspomagania decyzji (DSS). Sucha masa liści, łodyg i bulw oznaczana była trzykrotnie w czasie wegetacji: po 17, 28 i 42 dniach od wschodów (DAE). Pomiar powierzchni listowia wykonywano przy użyciu aparatu LICOR 3100. W bulwach ziemniaka, terminy: 28, 42 i 75 DAE – zaschnięcie listowia, oznaczano zawartość azotu ogółem; metoda Kjeldahla–Kjeltec 2200 f-my Foss Tecator. Dla powyższych terminów obliczono również plon białka i suchej masy oraz wartości współczynnika plonowania (HI). Prawidłowo prowadzone nawadnianie kroplowe i fertygacja azotem zapewniło uzyskiwanie przez odmianę wczesną ziemniaka plonu zbliżonego do 30 t·ha-1 w 70 dniu od posadzenia (DAP) oraz około 50 t·ha-1 po zakończeniu wegetacji, 103 DAP. Zastosowane czynniki plonotwórcze (woda, azot) zwiększyły końcowy plon suchej masy o ponad 4 t·ha-1, a plon białka – o 230 kg·ha-1 w porównaniu do kontroli. Wartości indeksu liściowego dla 70 DAP (42DAE) były istotnie skorelowane z plonem końcowym świeżej i suchej masy bulw. Nawadnianie kroplowe i fertygacja azotem wykazała pozytywny wpływ na dystrybucję asymilatów, zwiększając współczynnik plonowania o 0,05 w porównaniu do kontroli, u której wartość tego parametru wynosiła 0,78.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.