Badania zrealizowano na podstawie kwestionariusza wywiadu w 2013 r. w 19 gospodarstwach zajmujących się chowem bydła mlecznego, położonych w woj. podlaskim. Do obliczenia powierzchni paszowej oraz jej produkcyjności posłużono się uproszczoną metodyką opracowaną dla gospodarstw indywidualnych w IUNG-PIB. Obliczono także wielkość produkcji zwierzęcej z jednostki powierzchni paszowej oraz jej efektywność. Ankietowane gospodarstwa charakteryzowały się średnio ponad dwukrotnie większą powierzchnią użytków rolnych (29,9 ha) niż przeciętne gospodarstwo w województwie podlaskim (13,4 ha), a obsada zwierząt wynosiła 1,53 DJP/ha UR. Gospodarstwo posiadało przeciętnie 27 krów mlecznych. W 2013 r., w porównaniu do 2002 r., powierzchnia paszowa na 1 DJP zmalała do 0,8 ha, a jej produktywność wzrosła do 42,4 j.zb.•ha-1. Produkcja zwierzęca na jednostkę ogólnej powierzchni paszowej w 2013 r. wyniosła 61,48 j.zb.•ha-1. W strukturze ogólnej powierzchni paszowej dominowała powierzchnia podstawowa (96,7%), a udział powierzchni naturalnej wynosił 26%. Znaczące było wykorzystanie specjalnej powierzchni paszowej (53,5%), a zwłaszcza względnej powierzchni specjalnej (28,1%). Wskaźnik efektywności produkcji zwierzęcej w 2002 r. był równy jedności, a w roku 2013 wzrósł do 1,45 i jedynie 2 gospodarstwa (11%) charakteryzowały się niekorzystną wartością tego wskaźnika, podczas gdy w 2002 roku tego typu gospodarstwa stanowiły ponad 50%. W zagospodarowaniu pasz z TUZ w 2002 r. dominowały sianokiszonki w belach foliowanych (48% powierzchni), a bezpośredni wypas stosowany był na 26% powierzchni. W 2013 r. rolnicy odeszli od wypasu bydła na rzecz sianokiszonki (80% powierzchni TUZ).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.