Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 47

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  potrzeby zywnosciowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Zmiany w funkcjonowaniu gospodarstw domowych w warunkach transformacji przejawiają się między innymi w sferze żywnościowej. W ich rezultacie zmieniała się nie tylko struktura spożycia oraz struktura wydatków przeznaczanych na zakup żywności, ale również opinie przedstawicieli gospodarstw domowych o własnej sytuacji żywnościowej. Odczuwany przez konsumentów poziom zaspokojenia potrzeb żywnościowych jest wypadkową wielu determinant zarówno obiektywnych, jak i subiektywnych, jak też jest ważnym elementem odczuwanego dobrostanu psychospołecznego jednostek. W badaniach ogólnopolskich zrealizowanych w 1998 roku stwierdzono, że poziom zaspokojenia potrzeb żywnościowych zależy w największym stopniu od sytuacji dochodowej, a w mniejszym od wieku, poziomu wykształcenia oraz miejsca zamieszkania. Natomiast w kontekście badań panelowych przeprowadzonych w środowisku wiejskim w latach 1994 i 1998, zwraca uwagę fakt, że zarówno wprowadzone zmiany, jak i ich ocena oraz poziom zadowolenia z realizacji potrzeb żywnościowych są ze sobą skorelowane, a nadto istotnie statystycznie warunkowane sytuacją dochodową.
Spożycie naturalne to jedna z form zaspokajania potrzeb żywnościowych w gospodarstwach domo- i wych zlokalizowanych na wsiach. Na podstawie badań przeprowadzonych w 1999 roku w 200 gospodarstwach domowych w województwie kujawsko-pomorskim wykazano, że skala samozaopatrzenia jest wysoka. Znaczna część gospodarstw domowych (57,0-83,0%) deklaruje spożycie naturalne takich grup żywności, jak: mleko, drób, , jaja, ziemniaki, owoce, warzywa, mięso, przy czym pierwsze cztery wymienione grupy produktów zaspokajają potrzeby żywieniowe tych gospodarstw niemal w całości.
Konsumenci traktują nabywane przez siebie produkty jako środek zaspokojenia potrzeb, dążąc do uzyskania maksimum korzyści z ich realizacji. Ta generalna konkluzja odnosi się również do produktów żywnościowych, które w opinii konsumentów są przede wszystkim źródłem składników mineralnych, odżywczych, witamin oraz wzmacniają organizm i dają chęć do życia. Produktami, które w szczególności dostarczają takich korzyści są zdaniem badanych, warzywa, owoce, soki, oraz żywność produkowana w gospodarstwach ekologicznych (żywność ekologiczna).
Analiza indywidualnych danych uzyskanych w projektach badawczych Diagnoza Społeczna 2000 i 2003 pozwoliła zauważyć, że zarówno w 2000, jak i 2003 roku, najbardziej odczuwały ograniczenia w zakresie zaspokojenia potrzeb żywnościowych gospodarstwa domowe utrzymujące się ze źródeł niezarobkowych, innych aniżeli emerytura i renta. Zaobserwowano relatywnie korzystną sytuację gospodarstw domowych młodych bezdzietnych małżeństw, gdzie najrzadziej stwierdzono sytuację, iż nie stać ich nawet na najtańsze jedzenie. Gospodarstwa domowe reprezentowane przez badanych legitymujących się wykształceniem podstawowym istotnie częściej deklarowały, że nie stać ich nawet na najtańsze jedzenie, podczas gdy w gospodarstwach domowych prowadzonych przez osoby z wykształceniem wyższym sytuacje takie zdarzały się bardzo rzadko. Badani zarówno w 2000 roku, jak i w 2003 najczęściej deklarowali dochodowe ograniczenia zakupu wystarczającej ilości takich produktów żywnościowych, jak: słodycze, ryby, owoce, przetwory mięsne oraz mięso i drób. Odczuwane ograniczenia dochodowe w zakupie tych produktów różnicowały takie zmienne, jak: wykształcenie, wiek, faza cyklu rozwoju rodziny, źródło zarobkowania, poziom uzyskiwanego dochodu oraz miejsce zamieszkania.
Jednym z podstawowych czynników odgrywających bardzo ważną rolą w procesach adaptacyjnych do skrajnych warunków środowiska jest odpowiednia żywność i prawidłowy, dostosowany do warunków środowiskowych, sposób żywienia. Zalecenia dotyczące żywienia w środowisku gorącym obejmują stosowanie czteroposiłkowego modelu żywienia z przesunięciem obiadu na późniejsze godziny popołudniowe, a kolacji na godziny wieczorne, podczas gdy w porze południowej należy spożywać lekki posiłek z dużą ilością surówek, owoców i napojów. W warunkach klimatu gorącego należy zapewnić podaż odpowiednich ilości płynów. Aktualnie przyjmuje się, że potrzeby żywieniowe osób przebywających i pracujących w warunkach gorącego środowiska wymagają jedynie nieznacznego wzrostu wartości energetycznej dziennej racji pokarmowej. Podaż makroskładników w racji pokarmowej stosowanej w żywieniu osób w klimacie gorącym nie odbiega od ogólnie przyjętych zasad racjonalnego żywienia. Przyjmuje się, że normalnie stosowane racje pokarmowe z reguły pokrywają zapotrzebowanie człowieka przebywającego w środowisku gorącym na mikro- i makroelementy, z wyjątkiem pierwszych dni aklimatyzacji, gdzie zaleca się uzupełnianie, mogących wystąpić niedoborów sodu, poprzez dodatek do pożywienia lub napojów niewielkich ilości soli kuchennej. Wraz ze zwiększeniem wartości energetycznej racji pokarmowej zwiększeniu może ulegać zapotrzebowanie na witaminy z grupy B. W celu zmniejszenia niekorzystnego działania stresu cieplnego i przyspieszenia aklimatyzacji do środowiska gorącego podaż witaminy C powinna wynosić ok. 250mg/dobę. Biorąc pod uwagę niekorzystny wpływ zimnego środowiska na organizm człowieka należy stwierdzić, że osoby, które żyją lub wykonują pracę fizyczną w tym środowisku wymagają specjalnego sposobu żywienia. Powoduje ono wzrost zapotrzebowania człowieka na szereg zarówno makro-, jak i mikroskładników, a racje pokarmowe stosowane w żywieniu muszą niejednokrotnie dostarczać nie tylko znacznie większych ilości energii i makroskładników, ale także witamin i składników mineralnych, aniżeli przewidują to obowiązujące normy żywienia.
Sporządzanie analiz gospodarki żywnościowej w ujęciu regionalnym wymaga m. in. wiedzy z zakresu potrzeb żywnościowych. W opracowaniu omówiono zmiany spożycia żywności na Dolnym Śląsku na tle kraju. Wskazano na ograniczony dostęp do danych o spożyciu w gospodarstwach domowych w układzie regionalnym, a stąd na trudności analizy rynkowej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.