Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  potassium uptake
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
In the pot experiments conducted on the four mountain meadow soils with high reserves of soil potassium, a possible supply of this element for ryegrass supply was examined, when potassium was excluded or its dose was limited in the fertiliser. Differences in potassium removal with yield during exhaustive cultivation were difficult to justify using both static and dynamic indicators of plant supply with potassium. Thus, dynamics of potassium transformations in the soil corresponding to the uptake amount, was assessed through the speed with which reserve potassium was passing into the solution using oxalic acid, and by the share of potassium from unexchangeable forms in the removal of this element removal with ryegrass yield.
W doświadczeniu wazonowym, zrealizowanym w latach 2010-2012, analizowano zawartość i pobieranie fosforu, potasu i magnezu przez pszenicę jarą i wsiewkę koniczyny perskiej. Czynnikami doświadczenia były: 1. sposób siewu pszenicy i koniczyny: w siewie czystym (kontrola) i we wzajemnej mieszance; 2. zagęszczenie roślin: zalecane (zgodne z agrotechniką) i mniejsze (zmniejszone w stosunku do zalecanego o 20%). Badania przeprowadzono w fazach rozwojowych pszenicy jarej: kłoszenie i dojrzałość. Na podstawie pomiarów suchej masy części nadziemnych (u pszenicy masy wegetatywnej i kłosów, u koniczyny masy wegetatywnej) i korzeni oraz zawartości w nich – P, K i Mg obliczono pobranie tych pierwiastków przez oba gatunki. Wykazano, że zawartość P i Mg w pszenicy nie zmieniała się pod wpływem wsiewki koniczyny perskiej. Zawartość K w roślinach pszenicy była mniejsza na obiektach z wsiewką. Zawartość P, K i Mg w roślinach koniczyny perskiej w obu sposobach siewu była podobna w fazie kłoszenia zboża. W fazie dojrzałości pszenicy w mieszance stwierdzono jego redukcję. Pobranie P, K i Mg przez pszenicę jarą i wsiewkę koniczyny perskiej było mniejsze niż w siewie czystym. Zagęszczenie roślin nie różnicowało pobrania przez pszenicę analizowanych pierwiastków. Koniczyna z kolei pobrała więcej magnezu na obiekcie z zagęszczeniem większym, a potasu na obiekcie z zagęszczeniem mniejszym.
W stanowiskach reagujących na nawożenie potasem otrzymano dodatnią, istotną, zależność między plonem cukru a zasobnością gleby w potas, oznaczony metodą Egnera-Riehma wraz z odpowiednią dawką potasu nawozowego. Wartość współczynnika determinacji — R2 dla tej zależności, wynosząca 0,41 była istotna. Jednakże w grupie stanowisk nie reagujących zależność ta okazała się nieistotna. Celem wykreślenia granicznej zawartości potasu przyswajalnego zastosowano diagram rozproszenia Cate-Nelsona. Oznaczona tą metodą krytyczna zawartość K przyswajalnego w glebie, niezależnie od przynależności stanowiska do grupy reakcji na potas nawozowy wyniosła 190 mg K/kg gleby. W obu grupach wydzielono 4 podgrupy reakcji na poziom zawartości przyswajalnego K w glebie. Najwięcej stanowisk zawierała podgrupa I, a więc o największym prawdopodobieństwie reakcji na wzrost ilości przyswajalnego K w glebie, a także na nawożenie potasem. Obie grupy główne różniła podgrupa III, ze stanowiskami o dużej zasobności gleby w przyswajalny K i dodatniej reakcji na wzrost zasobności. W podgrupie tej nie stwierdzono stanowisk z grupy nie reagujących na nawożenie K.
W pierwszej części przedstawianego opracowania omówiono podstawowe charakterystyki plonu buraka cukrowego. Część trzecia dotyczy wpływu dawek potasu na pobranie tego składnika i jego wpływ na plony cukru. W grupie stanowisk reagujących (R) na nawożenie potasem pobranie składnika wahało się od 287 do 319 kg K/ha, a w grupie stanowisk nie reagujących (NR) od 277 do 295 kg K/ha. Pobranie potasu przez burak cukrowy w głównym stopniu zależało od warunków pogodowych. W roku 1998, w którym to wystąpiła susza glebowa, wzrost dawek potasu w stanowiskach nie reagujących na nawożenie potasem ujemnie wpływał na pobranie tego składnika przez rośliny. Ponadto plony cukru buraka w roku tym były w sposób istotny dodatnio związane z ilością pobranego potasu oraz ujemnie z pobraniem jednostkowym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.