Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1323

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 67 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  potas
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 67 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano zmiany w zawartości trzech form K i zasoby K ogółem w glebach gliniastych oraz piaszczystych, w zależności od pochodzenia i gatunku gleby oraz sposobu użytkowania. Ustalono skorelowanie dodatnie między zawartością K: ogólnego, rozpuszczalnego (w 20% HCl) i wymiennego a ilością części spławialnych w glebach. Dla tych trzech form K opracowano równania prostej regresji, które służą do prognozowania zawartości K według ilości części spławialnych w danej glebie. Gleby orne są o 30-40% bogatsze od gleb leśnych w K rozpuszczalny (w 20% HCl) i wymienny. Warstwy orne gleb gliniastych oraz piaszczystych są niskozasobne w K wymienny.
Pod wpływem kinetyny i auksyny zawartość potasu w ziarnie i organach wegetatywnych pszenicy jarej wzrosła, natomiast pod wpływem gibereliny zmalała. Wzrastające dawki potasu w niewielkim stopniu modyfikowały zawartość i akumulację potasu w ziarnie, natomiast wyraźnie zwiększały zawartość i akumulację tego składnika w organach wegetatywnych, zwłaszcza w źdźble. Najwyższą efektywność fizjologiczną nawożenia potasem i wykorzystanie tego składnika z nawozów uzyskano w przypadku roślin kontrolnych. Dawka 1 g K na wazon zapewniła najwyższą efektywność fizjologiczną nawożenia i najwyższe wykorzystanie potasu z nawozów.
W latach 1996-1998 przeprowadzono doświadczenie polowe z koniczyną perską (Trifolium resupinatum L.) metodą bloków losowych. W badaniach uwzględniono dwie odmiany (Ira, Portugalska) i cztery pokosy w roku. Podczas zbioru koniczyny, na początku kwitnienia, pobrano z każdego poletka i pokosu próby do analiz chemicznych. Oznaczono w nich zawartość potasu, wapnia i magnezu metodą ASA. Wymienione makroelementy były istotnie zróżnicowane w koniczynie przez pogodę w poszczególnych latach. Ponadto koncentrację K i Ca istotnie różnicowały pokosy. Najwyższe stężenie K stwierdzono w roślinach z pierwszego pokosu, a najniższe z czwartego, natomiast zawartość wapnia kształtowała się odwrotnie; najmniej było go w roślinach z pierwszego pokosu, a najwięcej z czwartego. Badane odmiany: Ira i Portugalska charakteryzowały się bardzo zbliżoną zawartością K, Ca i Mg w suchej masie.
Sery camembert, camping i gouda solono w solance zawierającej chlorek sodu oraz w solance zawierającej mieszaninę chlorku sodu z chlorkiem potasu (1:1). Sery z solanek wyjmowano po 25%; 50%; 75% i 100% normatywnego czasu solenia. Po wymaganym czasie dojrzewania w serach oznaczano zawartość wapnia, sodu i potasu oraz zawartość NPN, azotu peptydowego i rozpuszczalnego w p H 4,6. Nie stwierdzono, aby zwiększona zawartość potasu znacząco wpływała na przebieg dojrzewania serów. Komisyjnie przeprowadzona ocena organoleptyczna serów solonych w mieszaninie NaCl i KCl wykazała możliwość produkcji wysokiej jakości serów o kilkakrotnie zwiększonej zawartości potasu przy jednocześnie zmniejszonej zawartości sodu. Najkorzystniejsze cechy organoleptyczne uzyskano dla serów solonych, w mieszaninie NaCl i KCl przez 50% lub 75% normatywnego czasu solenia.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 67 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.