Jednym z istotniejszych celów edukacji zdrowotnej jest ukształtowanie nawyków dbałości o pozytywne zdrowie fizyczne, które warunkuje niskie ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, szczególnie w późniejszym wieku. Dlatego ważnym wskaźnikiem prawidłowej postawy prozdrowotnej jest utrzymywanie właściwej proporcji pomiędzy masą ciała i wysokością, jak i utrzymywanie wskaźników dystrybucji tłuszczu (BMI, WHR) na odpowiednim poziomie. Celem pracy jest próba syntetycznego spojrzenia na sprawność ukierunkowaną na zdrowie – jej rozwój, poziom i utrzymanie przez całe życie w kontekście celów edukacji zdrowotnej. Wyniki badań dzieci i młodzieży oraz populacji dorosłych mężczyzn z Krakowa wskazują, że procent dzieci o podwyższonych wartościach wskaźników (BMI, WHR) pomiędzy 8 a 19 lat ulega systematycznemu obniżeniu w odniesieniu do norm międzynarodowych. Jednocześnie w populacji dorosłych mężczyzn drastycznie wzrasta do niemal 50% w grupie mężczyzn po 50 r.ż.. Oznacza to, że działania edukacyjne związane z promowaniem zdrowego stylu życia i utrzymywania odpowiedniej aktywności fizycznej nie mogą zakończyć się na etapie edukacji szkolnej, ale muszą również trwać w okresie późniejszym.