Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  post-mining area
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Clutch size is an important life history trait in amphibians, and it varies among and within species, populations and individuals. Within a population, its variation has been attributed to a positive relationship between females’ age or size and their fecundity as well as to spatio-temporal differences in environmental conditions. Therefore, clutch size has been shown to be both spatially and seasonally variable. We examined spatial and seasonal clutch size variation based upon two years of study involving 160 clutches of the Agile Frog Rana dalmatina Bonaparte, 1840 in 14 ponds within one spoil bank in the Czech Republic’s North Bohemian brown coal basin. The overall mean clutch size was 1295 (SD 596), which is one of the largest that has been reported. However, both clutch size and its variance differed considerably between the years. Clutch size also varied among the ponds. We found no relationship between clutch size and the distance of a breeding pond from alluvial forest, a typical wintering habitat. Despite existence at the site of many suitable reproduction habitats, the spoil bank does not offer the complex of all habitats needed for persistence of the R. dalmatina population. To protect that population, it is necessary to preserve not only breeding ponds on the spoil bank but also alluvial forest and, most importantly, the connectivity between these two crucial habitats.
The open-cast mine “Böhlen”, closed in 1921, in 1969 was transformed into “Zwenkau”(“Zw”) open-cast mine. In the seventies, together with its smaller neighbouring mine “Cospuden”(“Cs”), became one of the greatest enterprises of the Central German lignite mining area. In the last centuries Zw and Cs mines had an significant influence on the economic, technical and scientific progress of this region. Although the mines were in separate mining areas, very close relations of proximity existed between them, particularly in the superposition of the lowering ground water areas. Thus, the total mass of the mine tailings “Cospuden” in the mining sector “Zwenkau” was flattened and designed for land reclamation. Since the cessation of lignite mining in the area Böhlen/Zwenkau/Cospuden the south region from Leipzig has been changed fundamentally. The remaining holes, which mines left behind, became lakes. Along the lakes raised beaches, ports and holiday houses. Lusatia and Central German Mining Administration Company (LMBV), which is now responsible for the reclamation and rehabilitation of disused mines, proposed a new perspective of this region, perceived as a part of nature and human-being. The main emphasis has been placed on the development of created lakes, flow-up phase and good water quality assurance. Some of the new lakes are connected together with artifi cial canals and locks. This also relates to “Zwenkau-Cospuden Lakes” (LMBV 2009). In this article the methods of management former mining areas in the South from Leipzig, with the great accent put on the linkage of “Lakes Zwenkau-Cospuden”, are described. Necessary test on the soil samples from this field are explained. Finally, the influence of the restoration of the area on the development of the region is shown.
The paper presents the characteristics of arborescent vegetation from succession and of tree sites introduced during the process of reclaim in the area of the Szczakowa sand mine excavation. Arborescent communities from succession consisting of Scotch pine (Pinus sylvestris L.) and common birch (Betula pendula Roth) were formed in a biogroup structure which could be used in the reclaim process. The nutrient content and length of Scotch pine needles indicate appropriate site conditions for this species in both area categories in the sand mine excavation. The effect of fertilization, resulting in a higher nutrient supply in Scotch pine needles, is evident only in the youngest group from the reclaimed areas. Heavy metal content in pine needles indicates an industrial impact on the reconstructed ecosystem in this region.
W pracy analizowano wpływ różnych dawek kompostów z osadu ściekowego z dodatkiem (20 i 30%) popiołu ze spalania węgla kamiennego na kształtowanie właściwości sorpcyjnych utworu bezglebowego. Uzyskane wyniki pokazują, że kompostowanie osadów ściekowych z popiołami ze spalania węgla kamiennego prowadzi do optymalizacji właściwości uzyskiwanego kompostu, mającego pozytywny wpływ na poprawę i kształtowanie właściwości sorpcyjnych gruntu, zdewastowanego mechanicznie i przez intensywne zakwaszenie.
Badano wpływ stosowania zróżnicowanych dawek osadu ścieków komunalnych na inicjację i intensywność procesów glebotwórczych na bezglebowym podłożu wapna poflotacyjnego Kopalni Siarki „Jeziorko” w zależności od gatunku roślin rekultywacyjnych, a także wzrost wierzby wiciowej na tym podłożu. Bezglebowe grunty (wapno poflotacyjne) nawieziono osadami ścieków komunal­nych w ilościach 250, 500 i 750 m3/ha i nawożono nawozami mineralnymi. Na podłożu tym wysadzono bulwy topinamburu i wysiano nasiona kostrzewy trzcinowej. Na podłożu wzbogaconym dawką 250 m3/ha osadu wysiano ponadto kostrzewę łąkową w mieszance z życicą trwałą, koniczyną łąkową i lucerną mieszańcową. Corocznie ruń kostrzewy trzcinowej, mieszanki traw oraz traw z roślinami motylkowymi wykaszano, lub wypasano bydłem, a zeschnięte pędy topinamburu wiosną wykaszano i rozdrabniano. Również na wapnie poflotacyjnym wzbogaconym 100 m3/ha osadów oraz resztkami pożniwnymi i słomą z żyta (przedplon) założono plantację wierzby wiciowej. W pobranych próbkach podłoża określono skład granulometryczny, zawartość przyswajalnego P, K i Mg, pH oraz zawartość materii organicznej. Stwierdzono, że wszystkie dawki osadów ściekowych wniesione do podłoża wapiennego powodują widoczny przyrost materii organicznej oraz wzrost zawartości przyswajalnych związków P, K i Mg. Wysokie dawki osadu ściekowego w połączeniu z masą organiczną topinamburu wpływają najsilniej na procesy glebotwórcze podłoża wapiennego, poprzez tworzenie się znacznego poziomu organiczno-próchnicznego i zwiększenie zawartości składników mineralnych P, K i Mg. Wolniej ten proces przebiega w przypadku kostrzewy trzcinowej, a najwolniej gdy wzbogacone osadem ściekowym wapno porasta mieszanka traw i trawy z roślinami motylkowymi. Wierzba wiciowa bardzo dobrze rośnie na pokładach wapna poflotacyjnego wzboga­conego osadem ściekowym oraz resztkami pożniwnymi przedplonu i rozdrobnioną słomą. Stan słabo rosnących i wypadających roślin wikliny na części plantacji wydaje się, że nie zależy od niskiej zawartości podłoża w składniki mineralne ale od innych czynników. Skład mechaniczny podłoża jest mocno zróżnicowany, ale minimalnie wpływa na zasobność podłoża w materię organiczną i przyswajalne P, K i Mg. W wierzchniej warstwie podłoża wapiennego procesy glebotwórcze przebiegają intensywniej i zawiera ona kilkakrotnie więcej materii organicznej i składników mineralnych w porównaniu z poziomem podpróchniczym.
Geomechaniczna i hydrologiczna degradacja powierzchni spowodowana podziemną eksploatacją węgla kamiennego prowadzi do ograniczenia możliwości rolniczego i przyrodniczego użytkowania gleb. W pracy przedstawiono wyniki wyznaczenia indeksów produktywności gleb na obszarze pogórniczej niecki osiadań w miejscowości Żarki. Do obliczeń wykorzystano algorytm metody zaproponowanej przez Zhenqi Hu i in. (1992). Uzyskane wyniki wskazują na nasilenie procesów degradacji gleb i konieczność podjęcia prac rekultywacyjnych mających na celu przywrócenie im pierwotnych właściwości. Zastosowana w pracy metodyka może być stosowana do określania stopnia degradacji gleb na terenach działalności górnictwa węgla kamiennego.
Obszar badań obejmuje teren pogórniczy o powierzchni 84 ha, pozostały po działalności kopalni gipsu „Gacki”. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pozostałe po eksploatacji zawodnione wyrobiska wraz z otoczeniem przeznaczono pod wykorzystanie turystyczno-wypoczynkowe. Celem pracy było dokonanie waloryzacji przyrodniczej zrekultywowanych terenów po eksploatacji złoża gipsu. Waloryzacja przyrodnicza przeprowadzona metodą Ilnickiego wykazała, że pomimo wysokiej wartości ekologicznej zbiorników wodnych (I klasa), przy słabszej wartości zadrzewień (III i II klasa), współczynnik waloryzacji krajobrazu obliczony w odniesieniu do analizowanej powierzchni okazał się bardzo niski (2,83), co plasuje teren w III klasie waloryzacyjnej.
In 2004, soil properties and the species composition of vascular plants and lichens were studied at five sites in a former zinc and lead mining region (Olkusz region, southern Poland). The sampled sites, four reclaimed by planting trees differed in age (5, 15, 30, 35 years old), and one spontaneously vegetated (100 years old). The sites were similar in soil structure and chemical composition. These were skeletal soils poor in N and P, and rich in Ca, Mg, Zn, Pb and Cd. The 100-year vegetation which has developed there spontaneously is represented by grasslands formed mostly by species of open, dry, warm, calcareous and metalliferous habitats, with a numerous group of lichens. On sites with planted trees, the herb layer plants appeared as the result of spontaneous colonization. In the herb layer of younger sites there were species typical of spontaneously developed grassland. Older sites harbored fewer grassland species but also included shade-tolerant meadow species. Expansion of trees caused the disappearance of species characteristic of metalliferous waste habitats. Though tree planting accelerates the formation of plant cover in post-mining areas, it is not conducive to the maintenance of the specific composition of local plant species. Spontaneous development of local vegetation seems an appropriate way to rehabilitate at least part of post-mining areas with regard to the maintenance of the vegetation typical for the metalliferous soils. Islands of such vegetation increase the biodiversity of degraded areas.
W pracy przedstawiono wyniki pomiarów i obserwacji terenowych kształtowania się zwierciadła wody gruntowej, w 6 piezometrach, zlokalizowanych na zwałowiskach wewnętrznych odkrywek: „Pątnów” i „Kazimierz Północ”, Kopalni Węgla Brunatnego „Konin”, położonych w Regionie Wielkopolskim, w zasięgu mezoregionu 315.57 Pojezierza Kujawskiego. Trzy piezometry zlokalizowane są na doświadczalnych powierzchniach zwałowiska „Pątnów”, na których uprawiane przemiennie są: lucerna siewna, żyto ozime i pszenica ozima. Od jesieni 1992 roku, Katedra Melioracji, Kształtowania Środowiska i Geodezji AR, prowadzi w tych piezometrach comiesięczne pomiary stanu zwierciadła wody gruntowej. Kolejne trzy piezometry, położone są na powierzchniach doświadczalnych zwałowiska „Kazimierz Północ”, na których od 1998 roku, po zakończeniu rekultywacji technicznej, uprawia się przemiennie: lucernę, pszenicę ozimą i rzepak. Oceniono możliwości odbudowy zwierciadła wody gruntowej na terenach zwałowisk wewnętrznych, na których prowadzone były zabiegi rekultywacyjne, a obecnie obszary te użytkowane są rolniczo. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły różne tempo odbudowy zwierciadła wody gruntowej, po zaprzestaniu odwodnienia odkrywek, ich zezwałowaniu oraz w okresie prowadzenia rekultywacji rolniczej. W okresie prowadzenia rekultywacji rolniczej na zwałowisku „Pątnów”, poziom wody gruntowej podniósł się średnio o 2,1 m rocznie, podczas gdy na zwałowisku „Kazimierz Północ” w tym samym okresie zaobserwowano wzrost lustra wody średnio o 1,6 m rocznie. Badania wykazały również, że odbudowa pierwotnego zwierciadła wody gruntowej przebiega niezależnie od wielkości opadów atmosferycznych.
W pracy dokonano oceny stopnia degradacji hydrologicznej gleb będącej skutkiem szkód górniczych na terenie wchodzącym w skład obszaru eksploatacyjnego Kopalni Węgla Kamiennego „Janina” w Libiążu. Nasilające się w czasie geomechaniczne przekształcenia powierzchni (osiadania) doprowadziły do powstania na tym terenie bezodpływowej niecki i globalnego podniesienia zwierciadła wody gruntowej oraz znacznej degradacji hydrologicznej gleb. Wyniki badań wskazują, że zmiany typów gospodarki wodnej spowodowały uszkodzenia gleb, co w konsekwencji doprowadziło do pogorszenia warunków wegetacji oraz obniżenia klas bonitacyjnych i kompleksów przydatności rolniczej. W przypadku znacznych uszkodzeń będących wynikiem powiększenia istniejącego zalewiska, nastąpiło wyłączenie części gleb z rolniczego użytkowania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.