Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  post-arable soil
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The aim of this study was the analysis of H. annosum s. s. stand infection and also the stumps colonization by P. gigantea and H. annosum a year after stumps inoculation with biopreparation. The study was conducted in 40-year-old Scots pine stand growing on the post arable soil, where two plots had been established. After commercial thinning the stumps treatment with P. gigantea was done. There were no sporocarps or mycelium of both H. annosum and P. gigantea on investigated stumps. The mycological analysis of wood showed that 64-72% stumps were colonized by P. gigantea and 14-17% by H. annosum. The mycelium of both fungi was also isolated from roots (34-42% colonized by H. annosum and 21-31% by P. gigantea). This study confirmed that stumps treatment in pine stands growing on the post arable soil plays the important role in avoiding the risk of Heterobasidion disease.
Celem badań było określenie wpływu zalesienia gleb lekkich porolnych sosną na aktywność enzymatyczną gleby. Badania przeprowadzono na terenie Wysoczyzny Lubartowskiej (SE Polska). Wyznaczono dziesięć par stanowisk gleb zalesionych (5 z drzewostanami 14-17-letnimi oraz 5 z drzewostanami 32-36-letnimi) i sąsiadujących z nimi pól uprawnych, a także pięć stanowisk lasów naturalnych z drzewostanami ok. 130-150-letnimi. Próbki gleby pobierano z poziomu próchnicznego A i wzbogacenia Bv, z całej ich miąższości, przy czym z poziomu A gleb zalesionych z trzech kolejnych warstw: 0-5 (AI), 5-10 (AII) i 10-20 cm (AIII). Oznaczono aktywność dehydrogenaz, fosfataz, ureazy oraz proteazy. Stwierdzono, że drzewostany sosnowe po trzydziestu kilku latach wzrostu wywołały zmniejszenie aktywności ureazy i fosfataz oraz zwiększenie aktywności dehydrogenaz. W glebach pod drzewostanami ponad trzydziestoletnimi aktywność ureazy wykazała poziom bardziej zbliżony dla gleb naturalnych borów świeżych niż gleb uprawnych, a aktywność dehydrogenaz odwrotnie – bardziej podobny do gleb uprawnych niż leśnych. W przypadku fosfataz i proteazy nie stwierdzono wyraźnej prawidłowości. Wyniki wskazują, że aktywność enzymatyczna gleby może być przydatnym wskaźnikiem do oceny zmiany właściwości gleb porolnych po ich zalesieniu.
Badano wpływ przedplonu sosnowego różnych klas wieku (11-50 lat) na eutroficzne gleby porolne w Beskidzie Sądeckim. Stwierdzono, że po 40-50 lalach oddziaływania przedplonów sosnowych morfologia profilów, głębokość biologiczna i właściwości fizyczne poziomów akumulacji próchnicy gleb porolnych są zbliżone do oznaczonych w glebach leśnych pod drzewostanami jodłowymi. Gleby porolne różnią się od gleb użytkowanych rolniczo morfologią profilu i właściwościami fizycznymi.
Badano zmiany właściwości chemicznych gleb porolnych zachodzące w okresie pierwszych 50 lat wzrostu przedplonów sosnowych. Stwierdzono wzrost kwasowości czynnej, kwasowości potencjalnej, zawartości A1 ruchomego, materii organicznej, rozszerzanie się wartości C:N i tendencję do wzrostu przyswajalnego K, Mn, Zn. Zakwaszenie gleby spowodowało obniżenie nasycenia gleby kationami zasadowymi i zmniejszenie zawartości wymiennego Ca i przyswajalnego Mg. P. Zmiany zaznaczają się tylko w poziomie akumulacji próchnicy i stopniowo upodabniają gleby porolne do gleb leśnych występujących pod drzewostanami jodłowymi.
W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu zalesienia gleb rdzawych porolnych sosną zwyczajną na całkowitą zawartość żelaza w fazie stałej gleby oraz w roztworze glebowym. Porównywano gleby pod drzewostanami 14-17 i 32-36 letnimi z sąsiadującymi z nimi glebami uprawnymi, po pięć par w każdej grupie oraz z glebami lasów naturalnych. Próbki glebowe pobierano z każdego głównego poziomu genetycznego, z całej jego miąższości, przy czym z poziomu A gleb zalesionych z trzech warstw: 0-5 (A₀-₅), 5-10 (A₅-₁₀) i 10-20 cm (A₁₀-₂₀). Otrzymane wyniki wskazują, że po zalesieniu badanych gleb porolnych, w poziomie próchnicznym następował spadek całkowitej zawartości żelaza w glebie, natomiast jego stężenie w roztworze glebowym zwiększało się. Wzrost ten był najwyraźniejszy w glebach pod lasami starszymi i w górnej pięciocentymetrowej warstwie oraz związany z zakwaszeniem gleby.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.