Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  populacje lokalne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Lokalna populacja certy na Mazurach?

100%
Krzywosz T., Traczuk P.
Komunikaty Rybackie
|
2010
|
nr 1
29
2

Projekt zasilania lokalnej populacji Lampropeltis alterna w rejonie Limpia Canyon [pld.-wsch. Teksas]

86%
Spanowicz M., Zyczynski A.
Przegląd Przyrodniczy
|
2002
|
tom 13
|
nr 3
147-149
3

Wystepowanie i zagrozenia lokalnych populacji gniewosza plamistego Coronella austriaca w wojewodztwie lubelskim

86%
Najbar B.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2000
|
tom 56
|
nr 6
29-36
4

Koncepcja metapopulacji i jej znaczenie w ochronie roznorodnosci gatunkowej

86%
Kozakiewicz M.
Wszechświat
|
2009
|
tom 110
|
nr 10-12
10-14
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ocena kilku populacji szalotki [Allium cepa L. var. Aggregatum Group] uprawianej w warunkach Lubelszczyzny

72%
Tendaj M., Piusinska-Siedlecka M.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1999
|
tom 466
101-108
Wyniki badań kilku miejscowych populacji szalotki z różnych rejonów Polski wskazują na dużą ich zmienność genetyczną. Świadczy o tym różna liczba cebul w gnieździe, masa jednej cebuli i masa całego gniazda. Populacja z rejonu Lubelszczyzny (H) wyróżniała się wytwarzaniem dużej liczby cebul w gnieździe i dużą ich masą. Ponadto, w porównaniu do pozostałych populacji, jej zdrowotność była bardzo dobra. Spośród ocenianych populacji, szalotka z Krzczonowa (PV-Z) plonowała najsłabiej i wykazywała dużą podatność na infekcję chorobotwórczą.
6

Porownanie populacji lokalnych jemioly pospolitej rozpierzchlej [Viscum album L. subsp. austriacum [Wiesb.]Vollm.] na wybranych stanowiskach Slaska i Pomorza Zachodniego

72%
Grinn-Gofron A., Ciaciura M.
Rocznik Dendrologiczny
|
2004
|
tom 52
93-103
7

Zagrozenia lokalnych populacji sasanki otwartej Pulsatilla patens na przykladzie stanowiska na Sodowej Gorze w Jaworznie

72%
Chmura D.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
2003
|
tom 59
|
nr 5
14-27
8

Wystepowanie dlugosza krolewskiego Osmunda regalis L. na terenie Lesnictwa Lubiewo, Nadlesnictwo Miedzyzdroje na Wolinie

72%
Ciaciura M., Grinn-Gofron A.
Badania Fizjograficzne nad Polską Zachodnią. Seria B
|
2003
|
tom 52
113-123
9

Jak gatunki inwazyjne wplywaja na lokalna faune? Przyklad agi i australijskich wezy

72%
Borczyk B.
Przegląd Zoologiczny
|
2007
|
tom 51
|
nr 3-4
111-121
10

Wykorzystanie metody AFLP do oceny zroznicowania genetycznego miejscowych populacji fasoli zwyczajnej [Phaseolus vulgaris L.], pochodzacych z rejonu Niziny Poludniowopodlaskiej

58%
Nowosielski J., Bulinska-Radomska Z.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2007
|
tom 517
|
nr 2
517-525
W pracy oceniono zróżnicowanie genetyczne 28 południowopodlaskich populacji miejscowych Phaseolus vulgaris (fasoli zwyczajnej) zebranych podczas ekspedycji terenowych, przeprowadzonych w ciągu ostatnich 20 lat. Wykonano doświadczenia z zastosowaniem kombinacji 8 starterów EcoRI i 8 starterów Msel, w celu wybrania najlepszych kombinacji starterów do analiz AFLP. Rezultaty badań pozwoliły na wybranie 12 kombinacji starterów generujących największą liczbę polimorficznych prążków na żelach poliakrylamidowych. Otrzymane wyniki rozdziału fragmentów DNA posłużyły do określenia podobieństwa badanych obiektów metodą analizy skupień w oparciu o wartości współczynnika podobieństwa Jaccarda. Uzyskane wyniki wykazały przydatność metody AFLP do odróżnienie poszczególnych populacji Phaseolus vulgaris L. i określenie ich zróżnicowania wewnątrzpopulacyjnego.
11

Charakterystyka egipskich populacji miejscowych Triticum durum DESF

44%
Szwed-Urbas K., Segit Z.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 555
W latach 2004-2007 przeprowadzono badania z 90 nowymi genotypami pszenicy jarej T. durum pozyskanymi z ICARDA w Aleppo. Są to populacje miejscowe pochodzące z Egiptu, głównie z prowincji Al Minya, El Giza, Suhaj i Sinai. Wszystkie genotypy poddano szczegółowej ocenie w czteroletnim cyklu doświadczeń polowych z uwzględnieniem takich cech, jak: odporność na wylęganie i choroby grzybowe, długość okresu wegetacji i ważniejszych podfaz, wysokość roślin, długość osadki kłosowej, liczba kłosków w kłosie, zbitość kłosa, liczba ziaren w kłosie i kłosku, masa ziaren z kłosa, masa 1000 ziaren oraz zawartość białka ogólnego w ziarnie. Stwierdzono duże zróżnicowanie badanego materiału pod względem wszystkich analizowanych cech, przy czym w odniesieniu do liczby ziaren w kłosie i kłosku, masy ziaren z kłosa oraz zawartości białka w ziarnie można sądzić o znacznej interakcji genotypowo-środowiskowej, o czym świadczą nieistotne bądź niskie współczynniki korelacji między latami. Dla przykładu można podać, że średnia masa ziaren z kłosa wynosiła w niekorzystnym 2007 roku 1,05 g, natomiast w 2006 r. - 1,54 g. Spośród analizowanej populacji można jednak wyodrębnić szereg interesujących genotypów mających stabilną i wysoką masę ziaren z kłosa, wysoki poziom białka w ziarnie oraz charakteryzujących się odpornością na wylęganie i choroby grzybowe. Genotypy takie mogą być interesującym źródłem pożądanych cech w praktycznej hodowli pszenicy twardej w Polsce.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.