Człowiek, od początku swojego istnienia, odczuwa potrzebę poznawania wszystkim zmysłami otaczającego świata, zarówno świata o cechach naturalnych, jakim jest np. las, jak i świata (przestrzeni) o cechach kulturowych typu: miasta, budowle, wystawy, sklepy. O ile we współczesnym otoczeniu nie brakuje wytworów kulturowych absorbujących uwagę i czas, to odczuwamy niedobór obcowania z naturą i to na każdym etapie naszego życia. Bezcenne staje się zachowanie dostępnych dla każdego lasów publicznych w zurbanizowanych obszarach miast, aglomeracji i na terenach metropolitalnych. Stąd, dużego znaczenia nabierają lasy miejskie zarządzane przez jednostki organizacyjne miast. Mieszkańcy dużych miast bowiem, często lepiej wykształceni, dysponujący wyższymi dochodami, bardziej mobilni i aktywni, poszukują lasów dla wypoczynku, rekreacji wykazując przy tym coraz większe zainteresowanie i zrozumienie dla ochrony i zachowania dzikiej przyrody. Wszechobecny stres, konkurencja i pogoń za doskonałością sprawiają, że kontakt z przyrodą staję się poszukiwany, pożądany i w pewnych warunkach bezcenny. We współczesnej polskiej rzeczywistości nauczanie szkolne ciągle kojarzy się jeszcze z tradycyjnym modelem nauczania, który zakłada, iż nauczyciel stoi w centrum procesu dydaktycznego, pełniąc role sterującą, kontrolną i oceniającą. Wielu nauczycieli wybiera właśnie taką metodę pracy z obawy, iż utraci autorytet oraz panowanie nad klasą. Nie bez znaczenia jest także spokój i ład, który traci się, proponując inne metody nauczania. Alternatywą dla tradycyjnych metod nauczania są metody aktywizujące ucznia poprzez działanie oraz bezpośredni kontakt z poznawanymi zjawiskami i procesami (przyrodniczymi). Ku zadowoleniu uczniów, metody te znajdują coraz więcej zwolenników wśród nauczycieli i osób zajmujących się edukacją przyrodniczo-leśną, w tym na terenie Leśnictwa Miejskiego Łódź.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.