Dążenie konsumenta do spożywania żywności atrakcyjnej smakowo i jakościowo, a także bezpiecznej zdrowotnie (zawartość tłuszczu i cholesterolu) sprawiają, że gama produkowanych zamienników tłuszczu jest coraz bogatsza. Przedstawiono najbardziej atrakcyjną pod względem właściwości i funkcjonalności grupę zamienników tłuszczu produkowanych na bazie węglowodanów.
Przeprowadzono badania nad możliwością zastosowania polidekstrozy (Litesse) do produkcji lodów typu „soft" przez częściowe zastąpienie nią sacharozy (w 25,30,40,50 i 75%). Określono również wpływ ilości dodanej polidekstrozy na ocenę organoleptyczną gotowego produktu oraz jego właściwości fizyko-chemiczne, takie jak: topliwość, puszystość, twardość, kwasowość oraz zawartość wody. Lody były oceniane bezpośrednio po produkcji oraz po miesiącu przechowywania w temperaturze -21°C (±1°). Podczas przechowywania obniżyła się puszystość lodów, a zwiększyła topliwość, oprócz lodów stanowiących próbę kontrolną (bez polidekstrozy). Uzyskane wyniki wskazują na możliwość produkcji lodów, w których do 40% sacharozy zostanie zastąpione polidekstrozą (optymalnie 25%). Większa jej zawartość powoduje zbyt duże obniżenie słodkości produktu i jego puszystości.
W artykule omówiono zamienniki tłuszczu stosowane w produkcji żywności. W czasach epidemii otyłości i chorób cywilizacyjnych wzrasta produkcja żywności o obniżonej zawartości tłuszczu. Niskoenergetyczne odpowiedniki produktów tradycyjnych można znaleźć prawie we wszystkich grupach żywności. Zmniejszenie zawartości tłuszczu wymaga poszukiwania rozwiązań pozwalających uzyskać produkt o cechach najbardziej zbliżonych do tradycyjnego, ponieważ tego oczekują konsumenci. Szczególną grupę produktów stanowią lody – obniżenie ich wartości energetycznej przysparza producentom trudności.
Analizowano wpływ dodatków substancji ochronnych na właściwości funkcjonalne cieplnie tworzonych żeli z mrożonego oraz suszonego sublimacyjnie przemywanego 1% roztworem chlorku sodu a następnie dwukrotnie wodą mięsa brojlerów odzyskanego mechanicznie. Z przemywanego surowca przygotowano próbę kontrolną oraz z dodatkami: 0,25% trójfosforanu sodu (TPP), 8% polidekstrozy, 8% polidekstrozy + 0,25% TPP, 8% maltodekstryny (DE=15), 8% maltodekstryny + 0,25% TPP. Zastosowane dodatki chroniły właściwości funkcjonalne białek mrożonego i suszonego preparatu miofibryli, oceniane na podstawie rozpuszczalności białek, wycieku cieplnego, tekstury i barwy żeli oraz entalpii przemiany cieplnej. Najskuteczniej działającym dodatkiem ochronnym okazała się polidekstroza łącznie z TPP.