Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  polichlorowane dibenzofurany
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Stosując niedestrukcyjną metodę ekstrakcji i oczyszczania wyciągu z jego dalszym frakcjonowaniem techniką HPLC na kolumnie wypełnionej węglem aktywowanym oraz rozdział, detekcję i identyfikację połączoną techniką kapilarnej chromatografii gazowej i wysokorozdzielczej spektometrii mas (HRGC/HRMS), oznaczono stężenie 2,3,7,8-chloropodstawionych dioksyn (PCDDs) i furanów (PCDFs) w planktonie pobranym z czterech, geograficznie odległych od siebie, miejsc w części południowej Morza Bałtyckiego.
Stosując niedestrukcyjną metodę ekstrakcji i oczyszczania analitu oraz technikę kapilarnej chromatografii gazowej w połączeniu z wysokorozdzielczą sperktrometrią mas (HRGC/HRMS), oznaczono stężenie i skład pozostałości 2,3,7,8-chloro - podstawionych dioksyn (PCDDs) ifuranów (PCDFs) w mięśniach piersiowych i wątrobie trzech dorosłych okazów kormorana czarnego z kolonii koło Kątów Rybackich nad Zatoką Gdańską.
Określono stężenie i profil polichlorowanych dibenzo-p-dioksyn (PCDDs) i polichlorowanych dibenzofuranów (PCDFs) w tkance mięśniowej i wątrobie orłów bielików Haliaeetus albicilla z terenów lęgowych w części północno-zachodniej i południowo-zachodniej kraju. Bieliki padły, z różnych powodów, w latach 1991-92. PCDDs i PCDFs oznaczano techniką kapilarnej chromatografii gazowej i wysokorozdzielczej spektrometrii masowej (HRGC/HRMS).
Po raz pierwszy przedstawiono wyniki pozostałości polichlorowanych dibenzo- p-dioksyn (PCDDs) i polichlorowanych dibenzofuranów (PCDFs) w środkach spożywczych dostępnych w Polsce. Próbki ekstrahowano i oczyszczano metodą niedestrukcyjną z zastosowaniem półprzepuszczalnej membrany polietylenowej, a rozdział, identyfikację i oznaczenia ilościowe PCDDs i PCDFs przeprowadzono techniką wysokorozdzielczej chromatografii gazowej i wysokorozdzielczej spektrometrii mas (HRGC/HRMS).
Oznaczono stężenie 17 toksycznych 2,3,7,8-podstawionych kongenerów PCDDs i PCDFs w podskórnej tkance tłuszczowej morświnów padłych w sieciach rybackich zastawionych w Zatoce Gdańskiej w latach 1991-1992. Morświny zawierały PCDDs i PCDFs w znacznie mniejszym stężeniu niż stanowiące ich jedyne pożywienie śledzie - co wskazuje na zdolność tych ssaków morskich do metabolizowania dioksyn i furanów.
Oznaczono stężenie polichlorowanych dibenzo-p-dioksyn (PCDDs) i polichlorowanych dibenzofuranów (PCDFs) w tkankach trzech grup ptaków morskich - wszystkożernych (mewa pospolita Larus canus), rybożernych (nur rdzawoszyi Gavia stellata, alka krzywonosa Alca torda, nurzyk podbielały Uria aalge) i drapieżnych (bielik Haliaeetus albicilla), z części południowej Morza Bałtyckiego. 2,3,4,7,8-penta-CDF i 1,2,3,7,8- penta-CDD wykryto w największym stężeniu, a w mniejszym wiele innych mniej toksycznych PCDDs i PCDFs.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.