Celem pracy było określenie wpływu wieku plantacji pokrzywy zwyczajnej i terminów zbioru na plon ziela i jego jakość oraz plon rozłogów. Najwyższy sumaryczny plon ziela i liści uzyskano z plantacji dwuletniej, w porównaniu z plantacją trzy- i czteroletnią. Plon ziela zależał również od terminu cięcia pierwszego pokosu i był najwyższy kiedy ziele ścinano pierwszy raz na początku kwitnienia roślin. Największy plon kłączy uzyskano z plantacji czteroletniej. Niezależnie od wieku plantacji, plon kłączy wyraźnie wzrastał w miarę opóźniania cięcia. Zawartość barwników asymilacyjnych (chlorofili i karotenoidów) była najwyższa w liściach pochodzących z plantacji najmłodszej, czyli dwuletniej; nie zależała natomiast od terminu zbioru surowca. Zawartość flawonoidów w liściach nie była związana z wiekiem plantacji, obniżała się natomiast w okresie wegetacji wraz ze starzeniem się roślin. Zawartość wapnia i magnezu była kilkakrotnie wyższa w liściach niż w kłączach, ale nie zależała od wieku plantacji i terminu cięcia ziela. Więcej żelaza i manganu było w liściach z plantacji młodszej. Kłącza były znacznie zasobniejsze w żelazo, a liście w mangan. Zawartość kadmu była poniżej granicy wykrywalności. Nikiel odkładał się w większych ilościach w liściach, i było go więcej w roślinach z plantacji starszych. Surowce pochodzące z plantacji starszych zawierały również więcej ołowiu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.