Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  podzespol Tilio-Carpinetum typicum
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania przeprowadzono w dużych kompleksach leśnych na obszarze niżu Polski wschodniej. Dla scharakteryzowania warunków bytowania grądu subkontynentalnego reprezentowanego przez dwa najbardziej rozpowszechnione podzespoły – typowy Tilio-Carpinetum typicum oraz trzcinnikowy Tilio-Carpinetum calamagrostietosum przeprowadzono badania gleboznawcze na 24 wzorcowych powierzchniach typologicznych. Praca zawiera szczegółową charakterystykę różnych typów gleb, stanowiących podłoże dwóch wspomnianych podzespołów grądu subkontynentalnego. Ukazane są również różnice właściwości glebowych, które mogą posłużyć do identyfikacji siedlisk obu podzespołów.
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Konewka został utworzony w 1978 roku na powierzchni 99,91 ha w celu zachowania fragmentu lasu o charakterze naturalnym, należącego do zespołu świetlistej dąbrowy (Zarządzenie 1978). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. Drzewostany świetlistej dąbrowy Potentillo albae-Quercetum charakteryzują się dużą zgodnością składu gatunkowego z naturalnym siedliskiem. Pozostałe drzewostany rezerwatu, rosnące na siedlisku grądu subkontynentalnego Tilio-Carpinetum typicum, są zniekształcone poprzez obecność sosny zwyczajnej w warstwie starodrzewu. Obserwuje się w nich jednak dynamiczny proces odbudowywania się w kierunku pełnej zgodności ze składem zbiorowiska naturalnego. Wydaje się, że fakt ten oraz duży udział grądów w powierzchni leśnej badanego obiektu pozwala na uwzględnienie zbiorowiska Tilio-Carpinetum typicum w celu ochrony rezerwatu oraz podjęcie działań ochronnych protegujących gatunki charakterystyczne dla tego zbiorowiska.
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Starodrzew Lubochniański został utworzony w 1990 roku na powierzchni 22,38 ha w celu zachowania starodrzewu sosnowo-dębowego naturalnego pochodzenia, mającego duże wartości krajobrazowe, będącego historycznym świadectwem dawnej gospodarki leśnej (Zarządzenie 1990). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. Potencjalnym zespołem na obszarze badanego obiektu jest grąd subkontynentalny Tilio-Carpinetum typicum, co w pewnym stopniu jest sprzeczne z jego celem ochrony. Głównym powodem powstania rezerwatu była bowiem ochrona starodrzewu dębowo-sosnowego, łączącego walory przyrodnicze z historycznymi. Jednak, ze względu na niedostosowanie składu gatunkowego drzewostanów do warunków naturalnego siedliska grądowego, w rezerwacie obserwuje się obecnie proces jego naturalnej regeneracji. W związku z tym określony w trakcie tworzenia rezerwatu cel ochrony jest możliwy do spełnienia jedynie do czasu naturalnego rozpadu warstwy starodrzewu i zastąpienia sosny przez gatunki właściwe dla grądu subkontynentalnego.
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Spała został utworzony w 1958 roku na powierzchni 55,89 ha w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych, położonego nad Pilicą, fragmentu lasu mieszanego o charakterze naturalnym z udziałem jodły, występującej w pobliżu granicy zasięgu (Zarządzenie 1958). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. W rezerwacie dominują trzy potencjalne zespoły grądu subkontynentalnego: Tilio-Carpinetum stachyetosum, Tilio-Carpinetum calamagrostietosum i Tilio-Carpinetum typicum. Na pozostałej powierzchni występuje niżowy łęg jesionowoolszowy Fraxino-Alnetum typicum. Przy czym, głównym powodem powstania rezerwatu była ochrona starodrzewu dębowo-sosnowego, którego wiek obecnie dochodzi już nawet do 260 lat. Określony w trakcie tworzenia rezerwatu cel ochrony jest tylko częściowo aktualny. Dalsza ochrona jodły bowiem, której przyczyną wydzielania się z drzewostanów jest nieodpowiednie dla tego gatunku siedlisko grądowe, wydaje się bezcelowa. W ramach ochrony czynnej należałoby obecnie podjąć starania kładące główny nacisk na zachowanie lasu mieszanego na wspomnianym siedlisku.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.