Grzebiuszka ziemna Pelobates fuscus (Laurenti, 1768) jest płazem szeroko rozpowszechnionym na niżowych obszarach Polski. W ostatnich latach notuje się spadek liczebności jej populacji, szczególnie w południowej części kraju. W lipcu 2013 roku w Sterkowcu (woj. małopolskie, powiat brzeski) stwierdzono nowe stanowisko grzebiuszki ziemnej. Kijanki tego gatunku przebywały w obszernym, płytkim rozlewisku znajdującym się przy lesie sosnowym. Zbiornik ten stanowił zatem miejsce rozrodu grzebiuszki, a tereny go otaczające – jej siedlisko lądowe. W rozlewisku odnotowano liczne kijanki (od 3 do 4 tys.), które przeobraziły się w osobniki młodociane, co świadczy o dużym prawdopodobieństwie sukcesu rozrodczego tamtejszej populacji. Wartość przyrodniczą opisanego stanowiska podnosi również obecność pięciu innych rozradzających się tam gatunków płazów: traszki zwyczajnej Lissotriton vulgaris, traszki grzebieniastej Triturus cristatus, żaby zwinki Rana dalmatina, żaby trawnej Rana temporaria i kumaka nizinnego Bombina bombina
Described on the basis of disarticulated postcranial bones (vertebrae, humeri, ilia) from karst deposits of Scythian age at the locality of Czatkowice in the Kraków Upland, Poland, Czatkobatrachus polonicus gen. et sp. n. is the first salientian known from the Triassic of the Northern part of Pangea. It may be only slightly younger (about 5 MA) than Triadobatrachus massinoti (Piveteau, 1936) from Madagascar, the only Early Triassic salientian known hitherto. Czatkobatrachus resembles Triadobatrachus but is more derived in some features of the vertebrae and elbow joint. It provides evidence of a global distribution of stem-frogs at the very beginning of the Mesozoic, and suggests that the origin of the group must be sought in the Permian.