Badania prowadzono w celu wyjaśnienia wpływu fosfogipsu na niektóre fizykochemiczne właściwości czterech wybranych utworów glebowych, a w tym iłu, gliny zwałowej, utworu piaszczystego i torfu. Fosfogips wprowadzano do gleb w ilościach odpowiadających 0, 4, 10, 15, 25, i 50-procentowej zawartości. Analizie fizykochemicznej poddano wodne zawiesiny badanych próbek glebowych po 24 h od chwili zmieszania z woda. Zawiesiny analizowano przy stosunku wagowym gleby do wody 1 : 2,5, a w przypadku torfu l : 4. Analiza fizykochemiczna gleb obejmowała pomiary pH, przewodnictwa właściwego - oraz potencjału redoks - Eh, i Eh7. Stwierdzono, że wprowadzenie fosfogipsu do badanych gleb jest przyczyną znacznego ich zakwaszenia oraz wzrostu przewodnictwa właściwego i potencjału redoks. Wielkość zaobserwowanych zmian fizykochemicznych parametrów, wywołana wpływem fosfogipsu, była zróżnicowana i związana z badanym utworem glebowym.