W pracy przedstawiono wyniki zachowania się jonów fosforanowych pochodzących z wybranych nawozów fosforanowych (superfosfat potrójny, polifoska i fosforan amonu) w polu elektrycznym elektrodializatora. Stwierdzono, że na przetransportowanie do komory anodowej jonów fosforanowych superfosfatu i polifoski potrzeba tyle samo energii, natomiast z fosforanu amonu o 30% więcej. Na desorpcję jonów fosforanowych z Zerolitu FF najmniej energii potrzeba w przypadku jonów fosforanowych wprowadzonych z fosforanu amonu, więcej z superfoski, a najwięcej z polifoski.