Testowano możliwość stosowania pępawy różowej w kompozycjach roślinnych po jej zasuszeniu. Nasiona wysiano bezpośrednio do gruntu 18 kwietnia 2001 roku. Za początek zbioru przyjęto moment, gdy na większości pędów pojawił się puch kielichowy (owocostan był w fazie pędzelka), a więc po 10 tygodniach uprawy. Całe rośliny ścinano tuż nad powierzchnią gruntu w sześciu terminach, tj. co trzy dni od 28 czerwca, a następnie powiązane w pęczki suszono metodą zielarską w pomieszczeniu suchym, ciepłym i jasnym dwoma sposobami: koszyczkami skierowanymi w dół i w górę. Termin zbioru i sposób suszenia roślin nie miały wpływu na średnicę ich owocostanów, natomiast zależała od nich liczba wykształconych owocostanów. Była ona większa z pierwszych dziewięciu dni zbioru oraz roślin suszonych koszyczkami skierowanymi w dół. Wyniki doświadczenia wskazują, że pędy owocostanowe pępawy różowej, z delikatnym, giętkim puchem kielichowym mogą być przydatne w suchych kompozycjach.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.