Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  parametry antropometryczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była ocena zmian metabolicznych i hormonalnych w warunkach zwiększonego spożycia glukozy oraz określenie wrażliwości insulinowej i powyższych oddziaływań w wysiłku fizycznym o maksymalnej intensywności. W wysiłku fizycznym zaobserwowano istotny wzrost stężenia insulin, IGF-I we krwi oraz obniżenie wrażliwości insulinowe w grupie suplementowanej glukozą w porównaniu do mężczyzn spożywających dietę mieszaną. Wykazano, że utrzymanie homeostazy glukozy w organizmie w warunkach większego jej spożycia oraz wysokiego zapotrzebowania energetycznego może wpływać na zmiany wrażliwości insulinowej oraz większą aktywację insulinopodobnych czynników wzrostu.
Celem badań było określenie, w jakim stopniu łagodne odmiany wegetariańskiego sposobu żywienia mogą sprzyjać prewencji nadwagi i otyłości i czy zapewniają one prawidłową podaż składników odżywczych. Badania przeprowadzono w grupie 26 kobiet (13 wegetarianek WEG i 13 osobowej grupie kontrolnej - KON). Stan odżywienia badanych określono na podstawie wskaźników: BMI, WHR, wskaźnika tęgości Sklerija, wskaźnika stanu odżywienia Oedera. Sposób żywienia określono za pomocą 3-krotnego wywiadu z ostatnich 24h. Ocena parametrów antropometrycznych dowiodła istotnie niższych wartości wskaźników BMI (p<0,01), tęgości Sklerija (p<0,05) i stanu odżywienia Oedera (p<0,01) u WEG w porównaniu z KON. Ocena sposobu żywienia obu grup ujawniła nieprawidłowości w zbilansowaniu DRP zarówno u wegetarianek, jak i kobiet z grupy kontrolnej.
Określono preferencje spożycia produktów o wysokiej zawartości tłuszczu w odniesieniu do wybranych parametrów antropometrycznych i wskaźników lipidowych kobiet w okresie okołomenopauzalnym. Badania przeprowadzono w latach 2001-2003 wśród 37 kobiet z województwa warmińsko-mazurskiego, w wieku 39-59 lat. W analizowanej grupie kobiet okołomenopauzalnych nie wykazano zróżnicowania w wartościach parametrów antropometrycznych i wskaźników lipidowych pomiędzy kobietami o różnych preferencjach produktów wysoko tłuszczowych.
Celem pracy była ocena pokrycia zapotrzebowania na energię, podstawowe składniki odżywcze oraz witaminy przeciwutleniające w okresie wiosennym oraz jesiennym, przez pensjonariuszy wybranego Domu Pomocy Społecznej w Krakowie. Obliczeń dokonano na podstawie wywiadów o spożyciu z ostatnich 24 godzin, za pomocą programu komputerowego DIETA 2.0. Wartość energetyczna racji pokarmowych kobiet, zarówno wiosną, jak i jesienią, była niewystarczająca i stanowiła odpowiednio 88 i 85 % pokrycia normy, a zawartość tłuszczów i białka była prawidłowa w stosunku do zaleceń. Wartość energetyczna racji pokarmowych mężczyzn oraz zawartość w nich tłuszczów mieściła się w zakresie obowiązujących norm w obydwu analizowanych porach roku, natomiast zawartość białka przekraczała zalecaną ilość. Cholesterol zawarty w racjach pokarmowych kobiet i mężczyzn stanowił wiosną 74 i 87 %, a jesienią 77 i 94 % dopuszczalnej ilości, wynoszącej 300 mg/osobę/dobę. Spożycie węglowodanów ogółem wiosną i jesienią wynosiło w przypadku kobiet 67 i 64 %, a w przypadku mężczyzn 91 i 84 % normy. Zawartość w racjach błonnika pokarmowego stanowiła jedynie połowę zalecanej ilości 30 g/osobę/dobę. Spożycie witaminy A było większe od wartości zalecanych, a witaminy E i C na ogół niewystarczające. Właściwą wartość wskaźnika wagowo-wzrostowego (BMI) stwierdzono w przypadku 19,6 % kobiet oraz 50,0 % mężczyzn, natomiast nadwagę i otyłość odpowiednio u 78,0 oraz 50,0 % badanych, przy czym otyłość androidalna dotyczyła 88,9 % kobiet z podwyższoną masą ciała. W przypadku 2,4 % kobiet stwierdzono niedożywienie.
Wstęp. Biorąc pod uwagę obecny wzrost udziału chorób układu krążenia w strukturze zachorowalności i umieralności populacji ze znacznym odnowieniem uwarunkowania chorego, ważnym kryterium skuteczności działań socjalno- higienicznych jest stan zdrowia studentów wyższych uczelni medycznych, który ma wpływ na efektywną aktywność zawodową przyszłych pracowników służby zdrowia. Cel. Ocena stanu adaptacyjnych i regeneracyjnych możliwości organizmu studentów wyższych uczelni medycznych. Materiał i metody badawcze. Ocena rozwoju fizycznego, stanu odżywienia, stanu systemu funkcjonalnego organizmu studentek została przeprowadzona przed badaniem i po badaniu. Obiekt badań – studentki drugiego roku studiów ( wydziałów Medycyny Ogólnej (25 osób) i Pediatrii (25 osób) z Państwowego Uniwersytetu Medycznego w Grodnie, wiek: 18-20 lat. Wyniki. Potencjał adaptacyjny większości studentów w warunkach aktywności akademickiej odpowiada wartościom normatywnym. Szczyt procesów adaptacyjnych osiągany jest pod koniec trzeciego miesiąca badania, a ich minimalna wartość – pod koniec letniej sesji egzaminacyjnej. Wnioski. Mechanizmy adaptacyjne są bardziej widoczne u studentów Wydziału Pediatrii.
Analizowano rozmiary i skład ciała młodzieży z małych miast i wsi rejonu suwalskiego. Objęto nimi 347 osób o średnim wieku 16,2 ± 0,52 lat. Zdecydowana większość młodzieży była prawidłowo odżywiona, tj. miała rozmiary ciała odpowiadające standardom rozwojowym. Niedożywienie wyrażające się bardzo małą wysokością do wieku stwierdzono u ok. 3% populacji, a otyłość u 3,5% populacji. Nadmierne otłuszczenie ciała występowało dwukrotnie częściej u dziewcząt niż chłopców i było zlokalizowane głównie w górnej części tułowia. Czterokrotnie częściej stwierdzono je u młodzieży nie otyłej niż otyłej wg kryteriów masy ciała lub BMI.
Celem badań była ocena: prawidłowości komponowania racji pokarmowych, stanu odżywienia na podstawie wybranych parametrów antropometrycznych oraz wydolności fizycznej grupy studentów poznańskich uczelni. Badania przeprowadzono z udziałem 62 studentów w wieku od 19 do 26 lat. Średnia masa ciała mężczyzn wyniosła 79,0 ± 15,0 kg, a wskaźnik BMI kształtował się na poziomie 24,4 ± 4,7 kg/m2. Wszyscy badani deklarowali umiarkowaną aktywność fizyczną oraz dobry ogólny stan zdrowia. Sposób żywienia studentów określono metodą 24-godzinnego wywiadu żywieniowego, przeprowadzonego trzykrotnie. Ocena stanu odżywienia obejmowała pomiary antropometryczne (BMI, WHR, grubość fałdów tłuszczowo-skórnych) oraz analizę składu ciała (tkankę tłuszczową – FM [%] i beztłuszczową masę ciała – FFM [%]) przeprowadzoną metodą impedancji bioelektrycznej, bioanalizatorem typu BIA 101S, AKERN-RJL. Wydolność fizyczną mężczyzn określono za pomocą testu Fitness, z wykorzystaniem miernika pracy serca Polar Sport Tester S-610. Na podstawie analizy rozkładu poziomów wskaźnika BMI, przeprowadzonej zgodnie z klasyfikacją podaną przez WHO, stwierdzono, że blisko 1/3 młodych mężczyzn charakteryzowała nadwaga lub otyłość. Zawartość tłuszczu w ciele (FM) studentów kształtowała się na poziomie 19,7 ± 8,7%, natomiast beztłuszczowa masa ciała (FFM) wyniosła 60,1 ± 7,0 kg. Ocena wydolności fizycznej z wykorzystaniem testu Fitness (FT) dowiodła, że mężczyźni prezentowali przeciętny poziom wydolności fizycznej (FT: 43,0 ± 8,7), który jednocześnie korelował z zawartością FFM w ciele (r = 0,58, p < 0,001). Dzienne racje pokarmowe studentów były niezbilansowane w odniesieniu do podaży tłuszczu, błonnika pokarmowego, cholesterolu, białka oraz proporcji Ca : P. Podaż tłuszczu w diecie korelowała ze wskaźnikami: BMI (r = 0,64, p < 0,001), WHR (r = 0,56, p < 0,001), udziałem tłuszczu (FM) w ciele (r = 0,60, p < 0,001) oraz średnią grubością fałdów tłuszczowo-skórnych (r = 0,52, p < 0,05).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.