Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  panstwa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The article presents in a multidimensional way the category of economic safety, which is important for every country in the contemporary global economy being shaped by the processes of competitiveness.
Rola samorządu terytorialnego ulegała w ostatnich stuleciach diametralnym zmianom. Na przykład w Konstytucji Francuskiej z 1789 r. widziano w gminie organizm odrębny od państwa, oparty na własnej egzystencji, mający prawo do sprawowania administracji lokalnej i stanowiący osobę prawa publicznego. Po czterech latach gmina stanowiła już tylko zwykły okręg administracji państwowej, z mianowanym merem i radę gminną, podporządkowanych prefektowi. Współcześnie przeciwstawianie samorządu terytorialnego państwu jest nie tyle wyrazem koncepcji wolnej gminy okresu wielkiej rewolucji francuskiej, co następstwem widzenia w państwie głównie administracji. W rzeczywistości samorząd terytorialny we współczesnej Polsce jest zarówno samoistną organizacją publiczną, jak też formą wykonywania administracji państwowej. Jest on również formą wykonywania władzy państwowej (sic). Tworząc samorząd terytorialny ustawy powierzyły mu bowiem nie tylko wykonywanie zadań publicznych, lecz także ich wyznaczanie w trybie i na zasadach podobnych do stosowanych w sejmie oraz przy pomocy tych samych form prawnych budżetu, programu społeczno-gospodarczego i przepisów prawnych. Państwo, mimo uczynienia z gmin podstawowej formy organizacji życia publicznego nadal jest odpowiedzialne za to co dzieje się w ich obrębie.
Zasady formułowania koncepcji polityki przestrzennej państwa wynikają z systemowych uwarunkowań i strategicznych celów polskiej transformacji ustrojowej. Jej głównym wyznacznikiem na przełomie XX i XXI wieku będę globalne wyzwania cywilizacyjne, europejskie procesy integracyjne oraz kształtowanie gospodarki rynkowej i tworzenie demokratycznego państwa zdecentralizowanego. Najważniejszym następstwem ich oddziaływania na procesy przekształceń polskiej przestrzeni będzie z jednej strony stały wzrost ich współzależności z rozwojem społeczno-gospodarczym i coraz silniejsze powiązania międzynarodowe, z drugiej zaś narastająca niepewność przewidywania przyszłości. W tej sytuacji skutecznym narzędziem kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa może być jedynie długookresowe planowanie strategiczne oparte na ciągłym monitorowaniu, diagnozowaniu oraz scenariuszowym prognozowaniu i projektowaniu przyszłości. W demokratycznym państwie społecznej gospodarki rynkowej jej strategicznym celem powinno być równoważenie rozwoju poprzez kształtowanie ładu zintegrowanego, w którym ład społeczny, ekonomiczny, ekologiczny i przestrzenny wzajemnie warunkują się tworząc spójną całość rozwoju i przestrzennego zagospodarowania kraju, regionów, miast i osiedli. Ten model postępowania planistycznego stanowi podstawę metodologiczną formułowania koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, które zgodnie z ustawą o zagospodarowaniu przestrzennym jest głównym ogniwem całego systemu polityki przestrzennej państwa. Koncepcja ta, sygnowana symbolem „Polska 2000 Plus", formułuje warunki, cele i kierunki przekształceń strukturalnych polskiej przestrzeni oraz jej otwarcie na integrującą się przestrzeń europejską.
Przedstawiono zmiany zachodzące w finansowym wsparciu rolnictwa oraz związki pomiędzy transferami w trzech grupach państw o różnym poziomie rozwoju gospodarczego. Ewaluację wsparcia przeprowadzono w oparciu o metodykę oceny stosowaną przez OECD, wykorzystując podział transferów nadwyżki ekonomicznej na trzy strumienie. Punktem wyjścia stały się rozważania nad problemem roli państwa w gospodarce i możliwości oddziaływania na sektor rolny. Poszukiwano uniwersalnych mechanizmów dostosowawczych w wyróżnionych grupach krajów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.