Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 46

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ozonowanie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Uzdatnianie wód infiltracyjnych

100%
W zdecydowanej większości wypadków wody infiltracyjne są uzdatniane w układzie technologicznym obejmującym procesy napowietrzania, filtracji pospiesznej i dezynfekcji. Znaczny poziom zanieczyszczenia ujmowanych wód powoduje problemy podczas uzdatniana metodami klasycznymi wobec powyższego wysunięto tezę o możliwym zastosowaniu układu hybrydowego do jej oczyszczania. Jednym z proponowanych rozwiązań jest połączenie procesów: ozonowania wstępnego i odwróconej osmozy (RO) do uzdatniania wody infiltracyjnej. Ideą zastosowanego połączenia było osiągnięcie większej efektywności w porównaniu z procesami składowymi. Wodę infiltracyjną po ozonowaniu pobierano ze stacji uzdatniania, a następnie poddawano procesowi odwróconej osmozy. Ochrona systemu membranowego przed foulingiem zostało dokonana przez ozonowanie wstępne. Układ do odwróconej osmozy pracował w układzie ciągłym z częściową recyrkulacją koncentratu. Prowadzone badania pozwoliły stwierdzić, iż połączenie filtracji w gruncie, wstępnego ozonowania i odwróconej osmozy daje możliwość uzyskania wody o stałej jakości bez względu na poziom zanieczyszczeń. Pozwala uniknąć produktów rozpadu substancji humusowych i ochrony membrany przed foulingiem. Zasadniczym celem prezentowanej pracy było wykazanie skuteczności oczyszczania wody infiltracyjnej do celów komunalnych przy zastosowaniu układu hybrydowego, określenie wpływu ozonowania wstępnego na pracę membrany, wielkość objętościowego strumienia permeatu i skuteczność usuwania zanieczyszczeń.
Celem pracy było określenie wpływu ozonowania soku surowego otrzymanego z buraków cukrowych na jego skład chemiczny i zanieczyszczenie mikrobiologiczne. Materiał do badań stanowiły próbki soku surowego z kampanii cukrowniczej 2014 r. Zastosowano następujące parametry procesu ozonowania soku: czas 5 ÷ 30 min, przepływ ozonu 1,0, 4,5 i 7 dm³·min⁻¹, temperatura soku ok. 18 ºC, objętość próbki: 500 ml. Stężenie ozonu w mieszaninie powietrzno-ozonowej wyniosło średnio 11 mg·dm⁻³. W badaniach wykazano, że ozon zastosowany w dawce 7 dm³·min⁻¹ obniżył liczbę bakterii mezofilnych o 4 log, bakterii tworzących śluz o 3,3 log, drożdży o 2,6 log, przetrwalników bakterii termofilnych tlenowych o 1,2 log a liczbę pleśni o 0,5 log. Statystycznie istotną (p ≤ 0,05) różnicę wykazano tylko w przypadku liczby bakterii mezofilnych po 30 min stosowania ozonu w dawce 7 dm³·min⁻¹. Nie wykazano wpływu ozonowania na zawartość takich składników soku surowego, jak: sucha masa sacharozy, związki mineralne w postaci popiołu, związki azotowe i metale – Na i K. Zmiany stwierdzono w przypadku zawartości związków redukujących, kwasowości i zabarwienia. Intensywność zabarwienia zmniejszyła się maksymalnie o 35 % przy 30-minutowym przepływie ozonu 7 dm³·min⁻¹. Kwasowość uległa redukcji o 52 % przy dawce 4,5 dm³·min⁻¹ i 20-minutowym ozonowaniu. Wydłużenie czasu ozonowania do 30 min przy przepływie 1,0 i 7,0 dm³·min⁻¹ nie wpłynęło znacząco na obniżenie kwasowości soku surowego. Zawartość związków redukujących zmniejszyła się maksymalnie o 44 % podczas 20-minutowego ozonowania, przy przepływie gazu 4,5 dm³·min⁻¹.
Niniejszy artykuł przedstawia problem toksyn sinicowych pojawiających się w okresowo w wodzie powierzchniowej ujmowanej ze Zbiornika Sulejowskiego dla celów wodociągowych. W okresach występowania intensywnych zakwitów sinic w 2001 i w 2002r. prowadzone były badania stężeń mikrocystyny-LR w wodzie ujmowanej, wodzie po ozonowaniu i wodzie na odpływie do miejskiej sieci wodociągowej. Przeprowadzone badania wykazały, że woda po uzdatnieniu w stacji uzdatniania wody Wodociągu Sulejów-Łódź spełnia w tym zakresie aktualne wymagania przepisów krajowych i wytycznych WHO dla wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Stwierdzone stężenia mikrocystyny-LR w wodzie po uzdatnieniu zwierały się w zakresie od 0 do 32 mg dm-3, co stanowi max. 32% wartości dopuszczalnej. Stosowany proces uzdatniania (w tym ozonowanie końcowe) redukował efektywnie stężenie mikrocystyny-LR w zakresie od 84% do 100% (w porównaniu do stężeń w próbkach wody powierzchniowej pobranych na ujęciu).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.