Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  owczarek niemiecki
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Owczarek niemiecki to jedna z najpopularniejszych na świecie i w Polsce ras psów o wszechstronnym użytkowaniu. Celem pracy było zbadanie udziału założycieli i przodków w populacji aktywnej psów rasy owczarek niemiecki wpisanych do ksiąg Krakowskiego Oddziału Związku Kynologicznego w Polsce. Materiał stanowiły czteropokoleniowe rodowody 60 owczarków niemieckich – 17 psów i 43 suk, urodzonych w latach 1994-2005. Populacją referencyjną do analizy udziałów założycieli i przodków było 60 zwierząt z populacji aktywnej. Oszacowano efektywną liczbę założycieli (fe) i przodków (fa) oraz ogólną liczbę założycieli i przodków. Wyznaczono założycieli i przodków o najwyższych udziałach genów w badanej populacji. Ogólna liczba założycieli dla 60 zwierząt z populacji referencyjnej wynosiła 277, zaś ogólna liczba przodków – 60 osobników. Efektywna liczba założycieli była równa 66, a efektywna liczba przodków wynosiła 36. Założycielami o najwyższych wkładach w populację badaną było 17 zwierząt, w tym osiem psów i dziewięć suk. Z tej grupy pięć sztuk – dwa psy i trzy suki, miało udziały od 2% do ponad 6%. Następni z założycieli, tj. sześć suk i sześć psów, wnieśli wkłady genów w granicach od 1% do około 2%. Natomiast najwyższe udziały spośród przodków miały 43 osobniki – 16 psów i 27 suk. W tej grupie były cztery psy i cztery suki o udziałach genów od 3% do 7%, zaś pozostali przodkowie wnieśli wkłady o wysokości do 3%. Trzy osobniki powtarzały się zarówno wśród wymienionych wyżej głównych założycieli, jak i przodków.
Canine hip dysplasia is a complex skeletal malformation caused by genetic and environmental factors. The prevalence of hip dysplasia in different canine breeds ranges widely, from 1% (for Whippet and Borzoi) to over 70% (for Bulldog and Pug). These differences indicate the presence of genetic variants predisposing to or preventing this disorder in gene pools of particular breeds. The importance of genetic factors is also confirmed by a high coefficient of heritability (h2) of canine hip dysplasia, which for most breeds oscillates around 0.5 – 0.6. Application of modern genomic methods, that is, mainly genome scanning (based previously on microsatellite markers and currently on SNP microarrays) has led in recent years to the identification of potential genetic markers associated with this disorder. Such studies were carried out mostly in two breeds: Labrador retriever and German shepherd. Some of the markers were found in the vicinity of genes involved in skeletal development. Following these achievements, the use of some markers has been suggested for early risk diagnosis of hip dysplasia. This shows that molecular testing is becoming important for not only monogenic, but also polygenic canine diseases and disorders. Identification of genetic markers associated with predisposition to hip dysplasia offers an opportunity for an early risk evaluation of this disorder (prior to its first signs). Moreover, it facilitates effective breeding selection aimed at eradicating undesirable genetic variants from the gene pool of a given breed.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.