Właściwe wykorzystanie osiągnięć techniki w zakresie światła wydaje się stosunkowo proste. Jednakże w zabudowie miejskiej odczuwalny jest niejednokrotnie znaczny dyskomfort powodowany nieumiejętnym doborem oświetlenia. Istotne różnice w natężeniu oświetlenia, powo- dowane nieumiejętnym doborem oświetlenia do miejscowej specyfiki i lokalnych potrzeb, prowadzą miejscami do zatarcia granicy percepcji między dniem i nocą, a z drugiej strony strefy mniej oświetlone stają się optyczną „czarną dziurą”. W artykule zwrócono uwagę na odpowiednio planowane i projektowane oświetlenie budynków, zabytków, ulic i innych elementów przestrzeni w taki sposób, aby przeciwdziałać zanieczysz- czeniu światłem.