Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  organic compound content
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Carrot production of valuable carotenes, carbohydrate and protein are hindered by elevated salinity levels in many parts of the world. To assess this problem, germination and growth of two carrot cultivars (Daucus carota cvs Jordan and Napoli) were studied in vivo and in vitro under different salt stress concentrations (0, 75, and 150 mM NaCl). Seeds were directly or gradually exposed to these salt concentrations. With elevated salinity levels, significant reductions in growth parameters (dry shoot weight, fresh shoot weight, shoot length, root length, and root number) were observed. Also, significant difference in germination percentage was observed at 150 mM NaCl in both cultivars when compared with control treatment (90% germination percentage in Napoli and 71% in Jordan cultivar). Growth rate, tolerant index, and relative water content (RWC) declined as salinity increased. The 150 mM NaCl salinity treatment significantly reduced the shoot chlorophyll and protein content, but increased carbohydrate content. Lesser impairment by the gradual exposure of seedling to salinity provides an opportunity to study the acquirement of salt tolerance.
Oceniano skład chemiczny (zawartość białka ogólnego i właściwego, włókna i popiołu surowego oraz składników mineralnych: P, K, Ca, Mg) w części nadziemnej pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica L.). Próbki do analiz pozyskiwano z roślin zbieranych w trzech fazach rozwojowych: przed pąkowaniem (tzw. faza wegetatywna), w pełni pąkowania i w pełni kwitnienia. Zbiór roślin w późniejszych fazach rozwojowych powodował obniżenie zawartości obydwu form białka i niektórych składników mineralnych (P, K, Mg), oraz wzrost zawartości włókna surowego i Ca. Opóźnienie zbiorów wpływało także na zmniejszenie różnic pomiędzy zawartością białka ogólnego a właściwego, co wskazuje, że rośliny w większym stopniu przetwarzają pobrany z gleby azot na białko właściwe. Liście pokrzywy w porównaniu z łodygami charakteryzowały się znacznie większą zawartością białka, popiołu, fosforu i wapnia, a wyraźnie mniejszą – włókna surowego.
W latach 1996-1998 prowadzono badania nad jakością odmian lucerny różnego pochodzenia (kanadyjskimi: ‘Mohawk’ i ‘I Roqvois’; amerykańską: ‘Legend’ oraz polską: ‘Radius’). Największy udział suchej masy zanotowano w III i IV odroście. Największą zawartością białka ogólnego i właściwego wyróżniała się odmiana ‘Legend’ oraz rośliny z IV pokosu. Badane odmiany charakteryzowały się właściwą pod względem żywieniowym zawartością P, K, i Mg oraz za dużą Ca.
Koniczyna czerwona (Trifolium pratense L.) należy do wartościowych roślin pastewnych. Celem niniejszych badań było określenie jakości odmiany Dajana (2n) i Etos (4n), zbieranych 2- i 3-kośnie, w latach pełnego użytkowania. Próbki roślin do analiz pobrano z każdego poletka i pokosu, polowego doświadczenia realizowanego w latach 2000-2002, metodą kompletnej randomizacji, w 4 powtórzeniach. Koniczynę użytkowaną 3-kośnie zbierano w fazie pąkowania, natomiast eksploatowaną 2-kośnie w początku kwitnienia. W pobranych próbkach określono zawartość: suchej masy, białka ogólnego, białka właściwego, włókna surowego i jego frakcji, fosforu, potasu, wapnia, magnezu, miedzi, żelaza, manganu i cynku. Odmiany istotnie różnicowały zawartość suchej masy i białka właściwego. Więcej białka zawierała odmiana Etos. Ponadto stwierdzono istotnie wyższą zawartość włókna neutralno-detergentowego (NDF), hemicelulozy i ligniny w roślinach odmiany Dajana. Odmiana Etos w większym stopniu kumulowała fosfor, potas i wapń, a z mikroelementów zawierała więcej miedzi. Z porównywanych odmian Dajana odznaczała się nieco słabszą jakością w porównaniu z odm. Etos. Największe zróżnicowanie zawartości składników organicznych i mineralnych spowodowała liczba pokosów. Koniczyna zbierana 3-kośnie odznaczała się istotnie większym udziałem białka ogólnego, białka właściwego, P, K, Ca, Mg, Mn, Zn i Fe. Z przeprowadzonych badań wynika, że najwartościowszą paszę otrzymuje się z trzeciego pokosu koniczyny w użytkowaniu 3-kośnym oraz z drugiego odrostu w użytkowaniu 2-kośnym.
Nowe odmiany borówki półwysokiej mogą być uprawiane w regionie północno-wschodniej Polski. Nie odnotowano przemarzania krzewów, młodych pędów i kwiatów podczas zimy i przymrozków wiosennych. Otrzymane wyniki wskazują, że najlepiej plonowała odmiana szwedzka Putte. Nie należy polecać do uprawy odmiany Northcountry ze względu na bardzo małe plony z krzewów. W naszych badaniach owoce odmiany Emil zawierały najwięcej: kwasów organicznych i cukrów ogółem, odmiana Putte: antocyjanów i witaminy C, odm. Northblue: cukrów redukujących i związków fenolowych, a odmiana Northcountry: witaminy C.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.