Obiektem badań w latach 2003-2006 była kapusta czerwona odmiany ‘Langendijker’. W nawożeniu roślin w uprawie polowej ustalono pięć kombinacji różniących się formą azotu: 1. Naturalna zawartość N w glebie (kontrola), 2. Ca(NO3)2, 3. (NH4)2SO4, 4. NH4NO3 i 5. CO(NH2)2. W pracy określono wpływ różnych form azotu zastosowanych w nawożeniu na zawartość cukrów rozpuszczalnych, suchej masy, tiocyjanianów, wolnych aminokwasów oraz azotanów w kapuście po 4-miesięcznym okresie przechowywania główek w chłodni (w temp. 1-2°C i wilgotności względnej 95-98%). Zawartość cukrów rozpuszczalnych na ogół korelowała z zawartością suchej masy i była największa w przechowywanych główkach kontrolnych, natomiast najmniejsza po zastosowaniu w nawożeniu formy azotanowej azotu. Poziom tiocyjanianów był istotnie najniższy w liściach kapusty nawożonej mocznikiem. Zawartość tych związków zwiększała się po okresie przechowywania główek, a największy przyrost obserwowano w kombinacji z siarczanem amonu. W porównaniu z wynikami uzyskanymi tuż po zbiorze, we wszystkich przypadkach poziom azotanów w główkach kapusty po przechowywaniu wzrósł. Najmniej azotanów wykazano w przechowywanych główkach roślin kontrolnych, natomiast najwięcej w pochodzących z obiektu nawożonego azotanową formą N.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.