W opracowaniu przedstawiono charakterystykę różnych form degradacji i obszarów ekologicznego zagrożenia gleb pod wpływem czynników antropogenicznych. Podstawowym kryterium uznania gleb na tych obszarach za zagrożone ekologicznie był aktualny stan środowiska glebowego, wskazujący na zachwianą równowagę biogeochemiczną wskutek nadmiernej imisji metali ciężkich, siarki, azotu oraz silnie alkalicznych pyłów cementowych. Z dotychczasowego rozpoznania wynika, że największej degradacji i ekologicznemu zagrożeniu w kraju uległy gleby na obszarze: Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Tarnobrzeskiego Zagłębia Siarkowego, Puławskiego Kombinatu Azotowego, Kombinatu Górniczo-Energetycznego BEŁCHATÓW i Zakładów Wapienniczo-Cementowych NOWINY oraz głębokiego przesuszenia gruntu pod wpływem leja depresji hydrologicznej.
Opisano podstawy metodyki oceny dużych obszarów zagrożenia ekologicznego w Polsce. Podano wyniki oceny i rankingu rejonów miejskich i pozamiejskich 27 obszarów zagrożenia ekologicznego. Przedstawiono profile negatywnych parametrów środowiskowych i zdrowotnych w poszczególnych rejonach miejskich i pozamiejskich.