Celem pracy było zbadanie ogólnej zawartości niklu oraz wydzielenie jego frakcji w glebach położonych na stoku morenowym Wysoczyzny Siedleckiej. Frakcjonowanie sekwencyjne przeprowadzono metodą Zeiena, Brümmera. Analiza specjacyjna wykazała, iż metal ten związany był z różnymi częściami fazy stałej gleby. Najwięcej niklu stwierdzono we frakcji rezydualnej (F7), głównie w poziomach skały macierzystej, a najmniej we frakcji łatwo rozpuszczalnej (F1), wymiennej (F2) i organicznej (F4). Wartości współczynnika korelacji prostej wykazały na ogół istotne dodatnie zależności między udziałem niklu w wydzielonych frakcjach, a jego zawartością ogólną, frakcją iłu < 0,002 mm, pojemnością sorpcyjną, a niekiedy zawartością węgla związków organicznych analizowanych gleb.